به گزارش پایگاه خبری رزم آور ، اساسا تو کشورهای پیشرفته وقتی حاصل سالها زحمت یه شخص به المپیک می رسه واسش خیلی ارزش قائل اند، چون هر چی باشه ثمره جامعس و موفقیتش باعث سرافرازی کشورش میشه.
حالا اگه این شخص به المپیک برسه و نتیجه ای نگیره چی؟ خب منطق میگه باید از این استعداد پشتیبانی بهتری صورت بگیره و واسش یه برنامه منظم چیده بشه تا در دوره بعدی برای کشورش بتونه افتخار کسب کنه! اما متاسفانه انقدر بی برنامه گی وجود داره که محجوب ملی پوش المپیکیمون از سر بیکاری میره تو مسابقات کشتی پهلوانی شرکت می کنه!
آقا ما دست تمام سنتی کارا و پهلوونای عزیز کشورمونو می بوسیم، اما کسی هست توجه کنه که رقبای آقای محجوب در حال پیشرفت هستند اما المپیکیه ما به فکر اینه که در مسابقات کشتی پهلونی بمونه یا نه! حالا از این بگذریم که الان المپیکی های ما بدون برنامه و بدون پشتیبانی درست و حسابی فرصتشونو از دست میدن، بذارید کمی هم از استعدادهایی بگیم که در مسیر تبدیل شدن به ستاره های جودو به خاطر مسائل مسخره ای نظیر مشکلات مالی از دور خارج میشن، اشخاصی که عناوین ارزشمندی بدست آوردن اما حتی پول ندارن که لباس جودو بخرن و مجبورن مدالهاشونو به فروش بذارن.
والا کره شمالی هم انقدر وضع افتضاح نیست. فکر کنم همین روزها باشه که صندوق حمایت از مستضعفین ورزشی بزنند و تو تبلیغاتش بگن، هم اکنون نیازمند یاریتان هستیم!
یک پاسخ
اینکه تیم مردانه اینه ببین بانوان کجان!
تو این ده سال اگر یک ذره کار کرده بودن الان مثل تکواندو و کاراته زنان ایران هم مدال جهانی جودو داشتن ولی الان تو اسیا هم (بزرگسالان) قادر به کسب مدال نیستند