شناسه خبر : ۱۴:۴۴ 1394/03/04
آش شوری که صدای آشپز را هم درآورد! / کاراته و جودو، از جنگ قدرت تا لشکر کشی
اتفاقات این روزهای کاراته و جودو موضوعی نیست که صرفا از زوایایی محدود و به شکلی احساسی به انها پرداخت؛ مسائل این دو رشته رزمی گرچه در روساخت و نگاه سطحی از یک جنس نیستند، اما به لحاظ نگاه عمقی و واقع گرایانه به طور قطع می توان از تشابه دلایل استعفای دسته جمعی کادر […]
اتفاقات این روزهای کاراته و جودو موضوعی نیست که صرفا از زوایایی محدود و به شکلی احساسی به انها پرداخت؛ مسائل این دو رشته رزمی گرچه در روساخت و نگاه سطحی از یک جنس نیستند، اما به لحاظ نگاه عمقی و واقع گرایانه به طور قطع می توان از تشابه دلایل استعفای دسته جمعی کادر فنی تیم های ملی کاراته و مناقشه پیش آمده بین سرمربی و نایب رئیس جودو سخن گفت.
به گزارش پایگاه خبری رزم نیوز، سوال اساسی ما از رئیس محترم فدراسیون کاراته این است که اصولا با چه معیار و ضوابطی و با تایید کدام مرجع فنی در این فدراسیون از محمود آرین خو به عنوان مدیر فنی تیم های ملی دعوت به همکاری می شود و عجیب تر از آن، با چه دلیل یا دلایل منطقی اختیار تام در برنامه ریزی، گزینش و معرفی کادر فنی در هر دو رده آقایان و بانوان! به وی پیشکش گردیده و حتی کار تا به آنجا پیش می رود که مدیر فنی تیم های ملی برای کلیت یک فدراسیون تعیین تکلیف کرده و پیش شرط برکناری دبیر و نایب رئیس را در ضرب العجلی چندماهه مطالبه و مطرح می کند.
در اینجا بحث بر سر تایید یا رد دبیر و نایب رئیس فدراسیون نیست زیرا این موضوع خود بحثی مجزا و مفصل می طلبد و از آنجا که مجمع فدراسیون حق انتصاب آنها را به رئیس فدراسیون تفویض کرده است، علیرضا سمندر به عنوان رئیس فدراسیون باید تصمیم بگیرد که تا چه حد این گزینه ها مطابق با انتظارات عمل کرده و در کار خود توفیق یا عدم توفیق داشته اند. البته همانطور که اشاره شد درخصوص ارکان مدیریتی فدراسیون کاراته در مطلبی جداگانه و به شکلی فنی خواهیم پرداخت. موضوع اساسی سنگ بنای غلطی است که رئیس فدراسیون باب کرد و مطابق با مثل معروفی که “اسمش را رستم گذاشت، حالا دیگر نمی تواند او را صدا کند!”، فدراسیون کاراته دچار این معضل شد که اولا مجبور به پرداخت حقوق 5 میلیون و 600 هزار تومانی به مدیر فنی شد؛ حقوقی که با کسر مالیات به شکل خالص مبلغ 5 میلیون تومان نصیب مدیر فنی گشته که به گفته رئیس فدراسیون، اساسا حضوری در لیگ و نظارت بر روند مسابقات و شرایط فنی ملی پوشان نداشته است. پرداخت این مبلغ در شرایطی که فدراسیون کاراته در تامین هزینه های اساسی و پرداخت حقوق ماهانه پرسنل دچار مشکل است، نامتعارف و غیر قابل قبول می نماید گرچه در شرایطی که فدراسیون بودجه ای چند میلیاردی داشته و با کمبود مالی مواجه نباشد و از عهده هزینه های جاری، حقوق پرسنل، اعزام های تیم های ملی و برگزاری اردوها و اعزام های بین المللی برآمده و به تمامی پیشکسوتان و ملی پوشان حقوق پرداخت نماید، این رقم خیلی غیر عادی نخواهد بود.
مصاحبه های متعددی که از سوی مدیر فنی ظرف چندماه گذشته روی سایت های خبری شاهد بودیم در تاکید بر اینکه شاه محمدی نایب رئیس بانوان در معرفی کادر فنی تیم های ملی این رده هیچگونه مسئولیتی ندارد و همه چیز توسط مدیر فنی یعنی آرین خو، تصمیم گیری می شود از یک طرف و از طرف دیگر مصاحبه های سمندر که پس از هر بحران به شکلی میانه سعی در تلطیف فضا داشت و اینکه هیچ مشکلی بین آرین خو و شاه محمدی وجود نداشته و “همه چیز آرام است”! به منزله آتش زیر خاکستری بود که هر آن انتظار شعله ور شدن و ایجاد بحرانی جدی در کاراته را قابل پیش بینی نشان می داد.
نوع گزینه های انتخاب شده در کادر فنی تیم های ملی نیز به جز یکی دو گزینه، عمدتا از همان بدو کار با حرف و حدیث های متعدد از بابت دور بودن آنها از کاراته و عدم اشراف به مسائل فنی و تمرینات روز کاراته جهان، در رده آقایان و بانوان مطرح بود. یکی دو مربی نیز نیامده، رفتند بدون اینکه دلایل عنوان شده در مورد تغییر آنها بتواند ذهن های جستجوگر علاقمندان و کارشناسان کاراته را قانع نماید؛ در مقابل، انتخاب یکی دو گزینه هم بسیار بحث برانگیز بود زیرا اگر این مربیان دارای کارنامه ای قابل قبول بودند، نتایج کسب شده توسط تیم های تحت مربیگری شان این موضوع را نشان می داد و سایر کشورها نیز بالاخره پس از چند سال، با آنها قرارداد می بستند! که البته نبستند.
این آش آنقدر شور شد که سمندر به عنوان رئیس فدراسیون نه تنها با استعفای مدیر و سایر اعضای کادر فنی مخالفتی ندارد، بلکه از آنجا که می شود حدس زد ظاهرا کارد به استخوان سمندر رسیده بوده است، به صراحت از این استعفا استقبال کرده و حتی ابراز خوشحالی نیز می نماید! واقعا اگر از همان ابتدا، انتخاب های انجام شده در بحث مدیریت فنی و کادر مربیان از طریق شورای فنی فدراسیون و با خرد جمعی انجام می شد، آیا اصلا کار به اینجا می کشید که با چنین کیفیتی تغییرات انجام و فدراسیون درگیر حاشیه ای عملا خود ساخته شود؟
در بحث جودو نیز، اتفاقا به دلایل مشابهی برخورد کرده ایم. قبل از هر چیز، اینکه برخی ملی پوشان که به گواه اخبار رسمی منتشر شده در خبرگزاری ها و سایت های خبری رسمی کشور، نه تنها تا یکی دو اردوی آخر قبل از اعزام به آسیایی کویت در اردوها حضور نیافته، بلکه در رشته های دیگر مسابقه داده و تحت نظر سرمربی تمرین نکرده اند حالا که تیم از آسیایی بازگشته است، شمشیر را برای سرمربی از رو ببندند اصلا منطقی و اخلاقی نیست. این نفرات به قول معروف اول باید برادری خود را با حضور منظم و تمکین از سرمربی تیم ملی ثابت می کردند، بعد به دنبال انتقاد از سرمربی تیم ملی می افتادند. آخر چگونه می شود نفراتی که دقیقه نود به هر طریقی به تیم اضافه شده اند، حالا تمامی کاسه کوزه ها را بر سر زارعیان به عنوان سرمربی تیم ملی شکسته و مدعی شوند وی خوش اخلاق نیست و تمریناتی قدیمی و پر فشار در اردوها انجام می شده است.
اگر تمرینات قدیمی و پر فشار بود، چگونه سعید مولایی به مدال رسیده و بهترین عملکرد ممکن را چه در مسابقات بین المللی ترکیه و چه در آسیایی کویت دارد؟ آیا سرمربی تیم ملی مسئول کمبود امکانات تمرینی و نبود بودجه کافی برای اعزام به اردوهای بین المللی و تورنمنت هاست و آیا سرمربی تیم ملی باید از جیب خود برای ملی پوشان مکمل خریده و به تغذیه آنها برسد؟
واقعا باید منصفانه به موضوع نگریست و روی موج ناکامی سوار نشد و تنها یک فرد را به عنوان مقصر، سینه دیوار قرار نداد تا عملکرد ضعیف خود را پوشش داده و توجیه کرد. در مورد شرایط نامطلوب اردوها و عدم تمکین برخی ملی پوشان نسبت به حضور منظم در تمرینات، سرمربی تیم ملی به کرات هشدار داده و حتی چندین بار و به ویژه پس از اعزام ترکیه، استعفای خود را به صورت غیر رسمی به رئیس فدراسیون اعلام کرده بوده است.
تصور می شود در مورد جودو نیز، این رئیس فدراسیون است که می توانست و می تواند از همان بدو کار تکلیف را مشخص کرده و مجرایی منطقی برای انتخاب، نظارت و ارزیابی عملکرد تیم ملی مشخص کند. اگر تصور بر این است که تیم ملی جودو موفق نبوده و نیاز به انجام تغییر در ساختار فنی و تشکیلاتی آن احساس می شود، فارغ از هرگونه مسائل شخصی بین افراد، این موضوع باید از طرف شورای فنی عنوان و از طرف رئیس فدراسیون ضمانت اجرایی لازم پیدا کند؛ کما اینکه عکس موضوع نیز کاملا صادق است و این شورای فنی است که می تواند رای به تایید سرمربی و ادامه کار وی دهد البته مشروط به اینکه سرمربی تیم ملی نیز تمایل به ادامه همکاری داشته باشد.
در جمع بندی مطالب عنوان شده می توان اینگونه نتیجه گرفت اگر روسای جودو و کاراته به واقع قصد دارند فدراسیون های تحت مدیریتشان به دور از هرگونه حاشیه و اتفاقات مشابه روزهای اخیر، تنها به اصل پرداخته و به توفیق برسد ضروری است تا تغییرات لازم و اساسی در استراتژی مدیریتی خود اعمال کرده و به دور از هرگونه رودربایستی و ملاحظه کاری، تصمیماتی را اتخاذ نمایند که به صلاح آن رشته و فدراسیون تحت مدیریتشان است.
نظرها:
شما هم در گفتگو شرکت کنید:
مطالب مرتبط