شناسه خبر : ۱۸:۲۲ 1395/08/05
مردی که با استواری مشت هایش همه را می گریاند، جلوی چشمان همسرش به گریه افتاد!
یکی از آینده داران بوکس ایران به علت عدم تمکن مالی مجبور به ترک تیم ملی می شود، مسئولان او را به حال خود رها می کنند. متاسفانه این بوکسور عزیزمان با ماشین تصادف می کند و مسئولین برای حفظ ژست مدیریتی خود کلی وعده و وعید می دهند اما در آخر او را با کلی قرض و مخارج بیمارستان رها می کنند.
به گزارش پایگاه خبری رزم آور ، علی سلمانی بوکسور گیلانی و ملی‌پوش اسبق بوکس ایران به دلیل سانحه رانندگی روی تخت بیمارستانه و لحظات سختی را می گذرونه. همسرش با گذشت حدود 5 ماه از این حادثه از بدقولی‌ها ناراحته و می‌گویه که مسئولان خیلی زود ما را فراموش کردن، هنگامی که با این مشکل بزرگ روبرو شدیم وزیر وقت ورزش دستور داد که تمام مخارج بیمارستان توسط فدراسیون مربوطه پرداخت بشه و مدیرکل ورزش و جوانان استان گیلان نیز اون زمان اعلام کرد با مساعدت استاندار گیلان تمام هزینه‌ها با همکاری دانشگاه علوم پزشکی تامین خواهد شد اما دریغ از اندکی وفای به عهد!
کار به جایی می رسه که همسر این ورزشکار بارها به استانداری مراجعه می کن و با خواهش از مسئولین می خواد که به قولشون عمل کنن. ایشون بعد از مراجعه مکرر به استانداری و سایر نهادهای مرتبط و عدم دریافت پاسخ دلگرم کننده مجبور میشه خود ورزشکارو با پای مجروح به طبقه چهارم استانداری ببره اما باز جوابی دریافت نکنه اینجاست که علی سلمانی عزیز که بارها قهرمانی بوکس ایران و مقام سومی بوکس آسیا رو کسب کرده در برابر خانمش به گریه می افته!
وای به حال ورزش ما، وای به حال مسئولینی که چنین روزگاری رو رقم زدند. وقتی ورزشکارای ما اینگونه غریبونه رها میشند چطور میشه از ورزشکارا خواست که به ورزش و دنیای حرفه ای متعهد باشند. چند وقت پیش یکی از بزرگان فدراسیون بوکس اعلام کرد که سطح بوکس ما با بوکس جهان فاصله خیلی زیادی داره، درست هم گفتند، اما واقعیت اینه که این فاصله رو بچه های بوکسور ایجاد نکردن، این فدراسیون بوکسه که با عدم پشتیبانی درست و عدم انجام مسئولیت هاش به نحو احسنت این فاصله رو ایجاد کرده. وقتی ورزشکار ما به خاطر مشکلات مالی نمی تونه به موندن در تیم ملی ادامه بده، یعنی اینکه فقط یه مشت بچه پولدار می تونند در تیم ملی بمونند، خدا رو شکر هستند هنوز جوونای غیوری که در تیم ملی دارن فعالیت می کنن اما تا کی این عزیزان می تونند یکه و تنها و بدون دریافت حمایت لازم و کافی از طرف فدراسیون ادامه بدن و انتظار داشته باشند که این بچه ها بتونند در دنیای حرفه ای بدرخشند.
حتی احسان روزبهانی هم بعد از عدم کسب نتیجه در المپیک از شرایط بد تمرینیش و عدم پشتیبانی کافی از طرف فدراسیون بوکس سخن گفت. هر کسی که مقداری انصاف داشته باشه باید عنوان کنه که سطح بچه های بوکس از جهان پایین نیست اما فدراسیون بوکس واقعا پشتیبانی بدی از بوکسورها داره. امیدواریم تغییرات صورت گرفته در وزارت ورزش در راستای بهبود فدراسیون بوکس هم تاثیر گذار باشه تا این فاصله تقلبی که ایجاد شده هر چه سریعتر از بین بره.
نظرها:
شما هم در گفتگو شرکت کنید:
مطالب مرتبط