کیک بوکسینگ و فدراسیون ورزشهای رزمی، ابهام پشت ابهام

علاقمندان کیک بوکسینگ می دانند که در این رشته چندین سازمان، فدراسیون و انجمن مختلف فعال هستند و هر کدام هم مسابقات جهانی خود را دارند. این بدان معنی است که در کیک بوکسینگ اصولا جمله “قهرمان جهان شدم” یا “تیم ما قهرمان جهان شد” بدون ذکر عنوان سازمان برگزارکننده مسابقاتی که فرد یا تیم در آن قهرمان شده است یک جمله ناقص محسوب می شود. در واقع بدون ذکر عنوان سازمان برگزار کننده یک رویداد کیک بوکسینگ نمی توان در مورد اعتبار و اهمیت مقام کسب شده توسط یک فرد یا تیم قضاوت کرد.

باوجود آنکه در سال 2006 از بین سازمانهای متعدد کیک بوکسینگ این WAKO بود که به عضویت تشکیلات اسپرت اکورد درآمد و به نوعی از لحاظ ورزشی در بخش آماتور به عنوان تشکیلات رسمی این رشته معرفی شد، اما آن ماجرای تعدد سازمانها کمابیش به قوت خود باقی بود و دیگر سازمانهای قدیمی کیک بوکسینگ هم کماکان تا به امروز همچنان به فعالیت خود ادامه داده اند.

این تعدد سازمانها در ایران چندان موضوع قابل هضمی نبود و نبوده است. ما عادت کرده بودیم که بشنویم رفتیم مسابقات جهانی مثلا تکواندو و نایب قهرمان شدیم، در مسابقات جهانی کاراته چهارتا مدال گرفتیم و الی آخر. برای فهم اعتبار این مسابقات جهانی هم لزومی به ذکر عنوان سازمان خاصی نبود. به همین خاطر در سالهای قبل، برخی از ورزشکارانی که در کیک بوکسینگ عنوانی کسب می کردند و یا نمایندگان سازمانهای کیک بوکسینگ وقتی در مسابقات جهانی خود به موفقیتی دست پیدا می کردند، احساس می کردند اگر نام سازمانشان را ببرند ممکن است از ابهت کارشان کم شود، ولی اگر مانند سایر رشته ها یک ضرب بگویند رفتیم قهرمان جهان شدیم خیلی باکلاس تر است!

این نگرش و این نوع خبررسانی، پس از مدتی خودش به یک معضل تبدیل شد. چون هرکدام از این سازمانها مسابقات جهانی و به تبع آن قهرمانان خودشان را داشتند، قهرمانانی که در ایران اما همه خودشان را یکسان معرفی می کردند! بنابراین مخاطبان پس از مدتی مانده بودند که این کیک بوکسینگ دیگر چه رشته ای است که در یک رده وزنی واحد هم چندین و چند قهرمان جهان دارد؟! حتی از مقطعی به بعد قهرمانی در کیک بوکسینگ به نوعی شان خود را از دست داده بود و عده ای با تمسخر می گفتند: “چی؟ قهرمان کیک بوکسینگ؟ بی خیال! این کیک بوکسرها که همشون قهرمان جهانند! دست رو هرکی می ذاری می گه من قهرمان جهان بودم!”

خوشبختانه این اواخر کم کم این مساله تعدد سازمانها جا افتاده بود و دیگر اکثر مبارزان پذیرفته بودند که هر عنوان کسب شده را با نام سازمان مربوطه ذکر کنند. اما این روزها متاسفانه گویی فدراسیون ورزشهای رزمی دوباره درصدد یک عقبگرد و پی گرفتن همان روش سابق است. از چندی پیش مرتب اخبار آماده سازی تیم ملی کیک بوکسینگ و حالا هم اخبار کسب موفقیت آن در مسابقات جهانی اسپانیا از طرف روابط عمومی این فدراسیون منتشر می شود بدون آنکه کوچکترین اشاره ای به نام سازمان برگزارکننده این مسابقات شده باشد. تا حدودی می توان حدس زد که جریان از چه قرار است و نیت فدراسیون از این اقدام چه بوده است.

مدیریت جدید فدراسیون از زمان شروع به فعالیت خود در زمینه کیک بوکسینگ روند تشکیل یک تیم ملی واحد که از سالها پیش شروع شده بود و البته بخاطر همان تعدد سازمانهای کیک بوکسینگ در سطح جهان عملا به نتیجه نرسیده بود را در دستور کار خود قرار داد. از طرفی مشخص بود که با وجود عضویت WAKO در اسپرت اکورد، تنها مدالهای کسب شده در مسابقاتی که توسط این سازمان برگزار شده باشند مورد پذیرش نهادهای رسمی ورزش کشور خواهد بود. اما در مواجهه با WAKO نیز متاسفانه روندی که یادآور مدیریت قبلی بود توسط فدراسیون در پیش گرفته شد و علی رغم هشدارها، فدراسیون با رفتاری کاملا متضاد با عرف بین الملل اقدام به عزل نماینده واکو ایران و تشکیل مجمعی با حضور رقبای WAKO نمود و سپس دیداری هم با سرپرست سابق WAKO ترتیب داد و اینگونه خبررسانی کرد که گویی کار همانطور که مد نظر فدراسیون بود به اتمام رسیده است.

اما حقیقت این است که کار تمام نشده بود و واکو جهانی اصولا تشکیلاتی را که این دوستان برای خودشان درست کرده بودند به رسمیت نمی شناخت. این موضوع شاید باعث شده است که حالا آقایان که نمی خواهند غلط بودن مسیرشان را بپذیرند با علم کردن این مسابقات با عنوان مسابقات جهانی سعی داشته باشند به مسئولان بالادستی خود اینگونه القاء کنند که دیدید کار تمام شد؟ یک تیم ملی واحد تشکیل دادیم، واکو را هم نشاندیم سرجایش و حالا هم رفتیم مسابقات جهانی و برگشتیم و آب هم از آب تکان نخورد! اگرچه درست و اخلاقی نیست که در مورد اقدام فدارسیون نیت خوانی کرد، اما اگر اتفاقات چند وقت اخیر در زمینه کیک بوکسینگ را درنظر بگیریم سناریو بالا باورپذیر به نظر می رسد.

نکته تامل برانگیز بعدی سازمانی است که برگزار کننده مسابقات اخیر بوده است. شاید توقع این بود که فدراسیون اگر هم قصد دارد درصورت عدم توافق با واکو، تیم ملی کیک بوکسینگ خود را در مسابقات دیگر سازمانها شرکت دهد، حداقل یکی از سازمانهای معتبر و نام آشنا را برای این هدف انتخاب خواهد کرد. اما جالب اینکه حتی این اتفاق هم نیفتاده است! با یک جستجو متوجه خواهید شد که مسابقات جهانی که فدراسیون از آن دم می زند نه توسط یک سازمان شناخته شده که توسط سازمانی گمنام در عرصه کیک بوکسینگ با عنوان WKU برگزار شده است. تشکیلاتی که تا پیش از این تنها دو مسابقه جهانی آن هم با همکاری و مشارکت یکی دو سازمان مشابه خودش برگزار کرده بوده است!

ماجرا به همینجا هم ختم نمی شود، نکته سئوال برانگیز دیگر رابطه این تشکیلات WKU با فدراسیون ایران است. درواقع وقتی به لیست تشکل ها، سبک ها و انجمنهای زیرمجموعه فدراسیون ورزشهای رزمی نگاه می کنیم هیچ نامی از این سازمان WKU به چشم نمی خورد. یعنی طبق لیست فدراسیون اصولا این سازمان در ایران بصورت رسمی فعال نیست. اما وقتی به لیست نمایندگان WKU نگاه می کنیم، می بینیم جناب آقای علی غفاری سرمربی تیم ملی بزرگسالان اعزامی به همین مسابقات، به عنوان نماینده این سازمان در ایران معرفی شده است! جناب غفاری که تا پیش از این به عنوان نماینده و رئیس کیک بوکسینگ WKA می شناختیم.

این موضوع اگرچه به خودی خود چیز عجیبی نیست و بسیاری از مسئولین سبکها در ایران علاوه بر سبک اصلی که توسط فدراسیون به رسمیت شناخته شده، نمایندگی سازمانها و سبکهای دیگری را هم که عموما سازمانهای گمنامی هم هستند دارند، اما داشتن این نمایندگی های ثانویه معمولا برای آنها صرفا جنبه پرستیژ دارد و فعالیت رسمی در ایران تحت حمایت فدراسیون ورزشهای رزمی در این سبکها صورت نمی پذیرد. اما در این مورد اخیر ظاهرا خلاف این موضوع اتفاق افتاده است. یعنی آقای غفاری که نماینده WKA است و با پشتیبانی فدراسیون در مسابقات این سازمان شرکت می کند، هم زمان نماینده WKU هم هست و باز با حمایت فدراسیون در مسابقات این یکی سازمان هم حاضر می شوند! یعنی در حالیکه با قوانین سفت و سخت مجوز فعالیت برای سبکها و نمایندگان سازمانهای جدید به سختی صادر می شود، گویی کسانی که قبلا در فدراسیون صاحب سبکی بوده اند از یک نوع امتیاز ویژه برخوردارند و با مجوز همان سبک قبلی می توانند در سبکها و سازمانهای جدید هم با کمک فدراسیون ورزشهای رزمی فعالیت کنند! مسئولان فدراسیون اگر خود را مبرا از این مسایل می دانند بهتر است برخلاف رویه گذشته خود، شفاف در مورد اتفاقات اخیر اطلاع رسانی کنند تا جلوی سوء تفاهمات بیشتر را بگیرند.

هم اکنون سه سئوال اساسی در زمینه مسابقات جهانی اسپانیا مطرح است:

1- چرا مسئولان فدراسیون که خود بهتر از هر کسی می دانند صحبت از “مسابقات جهانی کیک بوکسینگ” بدون نام بردن از سازمان برگزار کننده اش یک نوع اطلاع رسانی ناقص است، در روزهای اخیر اخبار مسابقات اسپانیا را بدون هیچ اشاره ای به نام سازمان برگزارکننده اش منتشر کرده اند و هدفشان از این نوع اطلاع رسانی چه بوده است؟

2- با وجود فعالیت نمایندگی عمده سازمانهای مطرح کیک بوکسینگ در ایران، چرا فدراسیون شرکت در مسابقات یک سازمان گمنام که فعالیت رسمی در ایران ندارد را انتخاب کرده است؟ معیار این انتخاب چه بوده است؟

3- آیا سرمربی تیم ملی بزرگسالان که WKU وی را به عنوان نماینده ایران معرفی کرده است در این انتخاب و اعزام نقشی داشته است یا همه این جریانات اتفاقی بوده است؟

مسئولان فدراسیون البته می توانند مثل دفعات قبل خود را به نشنیدن بزنند و از پاسخگویی شانه خالی کنند. اما این را بدانند که دوران ماه عسل فدراسیون تمام شده است و دیر یا زود دیگر رسانه ها، خبرنگاران و کارشناسان هم با سئوالات مشابه به سراغ آنها خواهند رفت و فدراسیون نمی تواند برای مدت طولانی با شیوه ای که در پیش گرفته به راه خود ادامه دهد.

مازیار عبداللهی نیا