این روزها در آب و هوای ورزش ایران، چندان رایحه ای از هوای المپیک استشمام نمی شود. جنبش المپیک به عنوان عالیترین رویداد ورزشی جهان با هدف نزدیکتر ساختن ملت ها از طریق ورزش، هر چهار سال یکبار میدانی برای تجلی سریعترین، بالاترین و بهترین های ورزش جهان است که به نظر می رسد قافله ورزش ایران که هنوز در پیچ اول انتخاب سرپرست کاروان باقی مانده است، مطمئنا در ادامه راه با دشواری های بیشتری روبرو خواهد شد.
وزنه برداری، تکواندو، کشتی آزاد و فرنگی همواره به عنوان چهار رشته مدال آور ایران در ادوار مختلف المپیک مطرح بوده اند که در این بین تک ستاره هایی در دوومیدانی و تیراندازی نیز شاید بتوانند معادلات جدیدی را بر ورزش کشور حاکم سازند.
به طور مشخص در خصوص تکواندو به عنوان یک رشته شاخص و با ضریب اطمینان بالاتر به لحاظ شاخص مدال آوری به نظر می رسد برخی مسائل خودساخته، خواه ناخواه این رشته را درگیر در حاشیه هایی مخرب کرده که در نهایت دود آن به چشم این ورزش و در کلیت، ورزش کشور خواهد کرد. تازه ترین این حاشیه ها به نامه فدراسیون جهانی تکواندو در خصوص عدم حضور تکواندوکاران مصدوم در مسابقات گرندپری مکزیک برمی گردد که از جهات مختلف و به ویژه نوع موضع گیری کادر فنی تیم ملی در قبال این نامه، قابل بررسی است.
پرده اول: نامه فدراسیون جهانی تکواندو WTF
چند روز قبل فدراسیون جهانی تکواندو با ارسال نامه ای به کلیه کشورهای عضو(نه صرفا ایران)، به صراحت اعلام کرد تکواندوکاران مصدوم اجازه حضور در مرحله نهایی رقابتهای جایزه بزرگ مکزیک را ندارند، ضمن اینکه اعزام تکواندوکاران آسیب دیده به مکزیک موجب جریمه و حتی حذف از حضور در المپیک خواهد بود.
این تصمیم فدراسیون جهانی با هدف فرصت دادن به تمامی تکواندوکاران مستعد برای حضور در المپیک اتخاذ شده است. حتی در این نامه به صراحت اعلام شده WTF از آسیب دیدگی مهدی خدابخشی اطلاعات کافی در اختیار دارد!
نکته مهم اینکه تیم ملی کشورمان تاکنون توسط فرزان عاشورزاده و مهدی خدابخشی، موفق به کسب دو سهمیه قطعی برای حضور در بازیهای المپیک شده و به احتمال فراوان دو سهمیه دیگر خود را نیز در مسابقات مکزیک قطعی خواهد نمود.
مرحله نهایی رقابتهای جایزه بزرگ تکواندو طی روزهای ۱۴ و ۱۵ آذرماه با حضور هشت تکواندوکار برتر هر وزن در مکزیک برگزار می شود. این مسابقات از سری رقابتهای G۸ است که نفر اول ۸۰ امتیاز کسب خواهد کرد. در پایان این رقابتها نیز نفرات اول تا ششم رنکنیگ جهانی جواز حضور در بازیهای المپیک ریو ۲۰۱۶ را بدست خواهند آورد.
فرزان عاشورزاده (وزن اول)، بهنام اسبقی (وزن دوم)، مسعود حجی زواره (وزن سوم) و سجاد مردانی (وزن چهارم) نفرات تیم ایران در مسابقات فینال گرندپری و آرمین هادی پور، محمد کاظمی، ابوالفضل یعقوبی، فرزاد ذوالقدری، سعید رجبی و امید عمیدی نفرات تیم ایران برای حضور در مسابقات جام جهانی خواهند بود. البته با اعلام کادرفنی تیم ملی، ترکیب تیم ایران در مسابقات جام جهانی بعد از پایان رقابتهای فینال گرندپری اعلام میشود و ممکن است از اعضای تیم فینال گرندپری در ترکیب تیم جام جهانی استفاده شود.
تیمهای ایران، روسیه، ازبکستان، کره جنوبی، بلژیک، آذربایجان، آمریکا و مکزیک، 8 تیم دعوت شده از سوی فدراسیون جهانی تکواندو به جامجهانی هستند که بلافاصله پس از گرندپری مکزیک و به میزبانی این کشور برگزار خواهد شد. مسابقات جامجهانی نیز G2 است و به تکواندوکاران تیمهای اول، دوم و سوم به ترتیب، 20، 12 و 7.20 امتیاز تعلق میگیرد که امتیاز آن در رنکینگ ژانویه 2016 لحاظ میشود.
پرده دوم: ادعای مقانلو مبنی بر تبعات منفی این نامه و الزام مشورت با ایران
بیژن مقانلو، سرمربی تیم ملی تکواندو بزرگسالان در واکنش به نامه اخیر WTF که البته قابل پیش بینی نیز بود مدعی شد نامه فدراسیون جهانی برای حذف آسیب دیده ها، بدون مشورت با کشورهای عضو ارسال شده که بدون شک تبعات مثبتی برای تکواندو جهان نخواهد داشت.
وی همچنین ادعا کرد: بار اول نیست که مسئولان فدراسیون جهانی بدون مشورت با کشورهای دیگر اقدام به وضع قانون جدید می کنند. در مسابقات مرحله نهایی جایزه بزرگ در مکزیک مراتب اعتراض خود را در جلسه فنی مربیان به اطلاع مسئولان فدراسیون جهانی خواهم رساند. در شرایط فعلی ایران تیم اول دنیاست و فدراسیون جهانی باید قبل از هر اقدامی با ایران مشورت کند! این برای تکواندو دنیا پسندیده نیست که آقایان هر طور که می خواهند تصمیم گیری کرده و آن را به مرحله اجرا بگذارند و حتی در نامه خود تهدید به حذف از المپیک کنند. اینگونه برخوردها به تکواندو لطمه می زند.
مقانلو که با وجود کسب سهمیه قطعی توسط خدابخشی و حضور خنثی این تکواندوکار در مکزیک به شدت نسبت به تصمیم جهانی معترض است، در توضیح دلیل اعتراض خود می گوید: من در شرایطی به این قانون فدراسیون جهانی اعتراض می کنم که تکواندوکار ما در وزن ۸۰- کیلوگرم سهمیه المپیک را کسب کرده است، ولی شاید یک تکواندوکار از کشوری دیگر با حضور در همین مسابقات و انجام وزن کشی بتواند ۴ امتیاز گرفته و با همین تعداد امتیاز بعد از چهار سال حضور در مسابقات مختلف و تحمل سختی فراوان سهمیه المپیک را کسب کند. نمی توان با قوانینی این چنین زحمات تکواندوکاران را نادیده گرفت.
وی در ادامه با متهم ساختن فدراسیون تکواندوی مصر در تحت فشار قرار دادن فدراسیون جهانی جهت ارسال این نامه مدعی می شود: قاره آفریقا سه تکواندوکار دارد که این قانون بیشتر با فشار فدراسیون تکواندو مصر تهیه و ارسال شده است. وقتی در نامه به صراحت از مهدی خدابخشی نامبرده می شود، معلوم است هدف چیست! با اعزام نشدن خدابخش، تکواندوکار ساحل عاج که در رنکینگ نهم است به جمع هشت نفر اعزامی به مکزیک اضافه شده و شانس کسب سهمیه را پیدا می کند. از سوی دیگر نمایندگان مصر و تونس هم از سهمیه قاره ای به المپیک می روند.
بحث من تغییر قوانین نیست ، اینکه بدون اطلاع قبلی و مشورت می آیند و قوانین را تغییر داده یا قانون جدید وضع می کنند چیز خوبی نیست. سخن من این است که فدراسیون جهانی باید با برنامه ریزی و هدفمند پیش برود. چرا بدون اطلاع و هماهنگی با فدراسیون ایران نام خدابخش از سایت فدراسیون جهانی حذف شده است؟
پرده سوم: اعتراف خدابخشی: از ابتدا هم قرار نبود به مکزیک بروم!
در حالی که سرمربی محترم تیم ملی تکواندو در آستانه اعزام مهم گرندپری و جام جهانی مکزیک بر سر عدم اعزام خدابخشی موضع گیری شدیدی را علیه فدراسیون جهانی اتخاذ کرده است، این تکواندوکار المپیکی در مصاحبه ای با خبرگزاری مهر به صراحت عنوان کرد که اساسا برنامه ای برای حضور در این اعزام نداشته است!
وی می گوید: برای پیگیری برنامه های درمانی خود در تهران می مانم و تیم ملی را به صلاحدید کادر فنی در رقابتهای مکزیک همراهی نمی کنم. از نامه فدراسیون جهانی هم اطلاع چندانی ندارم و من قرار نبود به مکزیک بروم. من آسیب دیدگی شدیدی را پشت سر گذاشتم و با فیزیوتراپی و سایر امورپزشکی برنامه های درمانی را طی می کنم. کادر فنی نیز نظارت خوبی روی جریان درمان دارد. خیلی دوست داشتم تیم ملی را در این مسابقات همراهی می کردم ولی به توصیه پزشک تیم ملی و صلاحدید کادر فنی در تهران می مانم تا برنامه های درمانی را دنبال کنم. طبق نظر پزشک باید ۶ هفته طول درمان را طبق برنامه و گام به گام سپری کنم.
مهدی خدابخشی در جریان رقابتهای جایزه بزرگ منچستر آسیب دید و طبق نظر پزشک باید ۶ هفته دوران درمان را سپری کند.
پرده آخر: هیاهوی بسیار بر سر هیچ!
دیگر سالهاست که به این نوع رفتارها و موضع گیری ها در تکواندو عادت کرده ایم. هنوز فراموش نکرده ایم بازی های آسیایی 2014 و نامه رییس محترم فدراسیون تکواندو به شخص دکتر چوی، رییس فدراسیون جهانی تکواندو که در آن نامه که قبل از آغاز این رقابت ها نوشته شد، پولادگر از نوع داوری های بازی های آسیایی ابراز نگرانی کرده بود. جالب اینجاست در همین دوره از بازی ها تیم ملی تکواندوی کشورمان برای نخستین بار موفق به کسب چهار مدال طلا و رقم زدن یکی از بهترین نتایج تمامی ادوار شد و البته به اذعان کارشناسان، به لحاظ داوری ها نیز، یکی از بهترین ادوار این مسابقات رقم خورد.
در متن صحبت های سرمربی محترم تیم ملی و خدابخشی، تناقض کاملا آشکاری وجود دارد. یکی از نامه نرفتن گله مند است و آن را نشانی از یک اقدام ناپسند می داند و دیگری عنوان می کند عملا تا شش ماه باید تحت درمان بوده و اساسا از اول هم قصدی برای اعزام در کار نبوده است!
البته از صحبت های سرمربی محترم تیم ملی مشخص می شود اگر خدابخشی اعزام هم می شد، صرفا در جدول مسابقات نام نویسی می کرد تا چند امتیاز حضور در مسابقات را نصیب خود کند و از این نظر، تکواندوکاران ساحل عاج، مصر و تونس متضرر شوند.
سوال این است ما که سهمیه این وزن را برای خود قطعی کرده ایم، اما چگونه می شود که حاضر می شویم در یک میدان ورزشی با رفتاری خارج از عرف ورزش، نه تنها در جدول مسابقات تاثیرگزار باشیم، بلکه دیگران را نیز از این کار متضرر سازیم؟ واقعا در کدام مرام و مسلک این موضوع پسندیده تلقی می شود که گروهی راضی به ضرر دیگران باشند؟
اگر صحبت از زحمات و تلاش بلند مدت ما برای کسب سهمیه المپیک است، با همین برهان باید بپذیریم دیگران هم به اندازه بضاعت خود به سرمایه گزاری پرداخته و همانطور که المپیکی شدن برای ما مهم است، برای آنها نیز از اهمیت لازم برخوردار بوده و به دنبال المپیکی شدن هستند.
و نکته آخر، حضرت امیرالمومنین علی(ع) در وصیت خود به امام حسن مجتبی(ع) می فرمایند: آنچه را که برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند و آنچه را که برای خود نمی پسندی برای دیگران هم مپسند؛ اگر شرایط برعکس بود و مثلا ما به جای ساحل عاج، مصر و تونس بودیم، آیا از حضور یک تکواندوکار مصدوم در جدول قرعه کشی که صرفا این حضور شانس ما را برای المپیکی شدن کاهش دهد، استقبال می کردیم و به آن راضی بودیم؟ آیا مرگ فقط برای همسایه خوب است؟
حمیدرضا حصارکی