مرحله نخست اردوی آمادهسازی تیم ملی کاتا ایران درحالی به پایان رسید که حضور برخی مربیان و البته فراموشی دعوت از شایستههای این رشته ابهامات و شائبههایی را بوجود آورد.
به گزارش پایگاه خبری رزم نیوز ، بعد از برگزاری رقابتهای انتخابی و مشخص شدن نفرات و تیم های برتر چهارشنبه هفته گذشته سالن شهید کبکانیان تهران شاهد برگزاری دور نخست تمرینات کاتاروها برای حضور در رقابتهای قهرمانی جهان بود. اردوی که می توان آن را به فال نیک گرفت.
در واقع در سالهای گذشته مسئولان فدراسیون کاراته کمتر به کاتا توجه داشته و اردوهایی از این دست يا برگزار نمی شد یا اگر هم برگزار می شد خیلی محدود و به نوعی رفع تکلیف بود که ثمری برای کاتاروها نداشت و اینکه مانند ملی پوشان کومیته مورد توجه قرار نمی گیرند همیشه انتقاد اصلی کاتاروها بوده است. البته در دوره رياست فرجی و پناهی و در برهه ای از مدیریت سمندر شاهد برگزاری اردوهای کاتا بودیم که در نوع خود تاثیرگذار بود.
اما فدراسیونی که اکنون با سرپرستی به نوعی پروازی هدایت می شود و مورد کم توجهی متولیان ورزش کشور قرار دارد اقدام به برگزاری اردو برای کاتاروها کرده است. که از آن می توان به عنوان نقطه عطفی در جریان کاتای ایران نام برد. کاری بسیار پسندیده و خوب که اگر تداوم داشته باشد می تواند کاتاروهای شایسته را به جایگاه اصلی خود برساند.
از سوی دیگر همین کار پسندیده با ضعف هایی هم همراه بوده است. در حقیقت نادیده گرفتن مربیان شایسته که کاتاروهای نخبه ای را تحویل کاراته ایران داده اند و یا خود زمانی مدال آور مسابقات مختلف برون مرزی بوده اند نقطه ضعف بزرگ این حرکت درست بوده است.
به عنوان مثال کیکاووس سعیدی با کدام دلیل منطقی و توجیه فنی به عنوان مربی به این اردو دعوت شد. فردی که چند سالی است به دلیل حضور در راس فدراسیون گلف کمتر زمان برای حضور در بین کاراته کا پیدا کرده و حتی در مسابقات انتخابی هم اشتباه فاحش داشت چگونه می تواند برای کاتاروهای اردونشین مفید باشد.
با حفظ حرمت پیشکسوتانی چون اکرامی ، مهدیزاده ، کمانگیر، سعیدی و…. باید عنوان کنیم این مربیان در طول سالهای گذشته که همواره مشغول آموزش و تمرین بوده اند کدام کاتاروی زبده و قابلی را برای حضور در سطح اول کاتای ایران تربیت کرده اند؟ اینکه این اساتید بزرگ قابلیت های فنی بالایی دارند و سالها برای کاراته ایران زحمت کشیده اند به جای خود و قابل احترام، ولی این دلیل نمی شود که با نادیده گرفتن حق مربیانی که تلاش شبانه روزی در بخش کاتا داشته و این تلاش خروجی خوبی هم برای کاراته ایران داشته، به عنوان مربی به اردو دعوت شوند.
آیا در فدراسیون کاراته کسی سئوال نکرده که چرا افرادی چون شهرجردی، مقدم ، رشیدی ، برادران صافی و یا نیکوخصلت با معرفی کاتاروهای زبده چرا نادیده گرفته می شوند؟ نکوفر که سالها برای کاتای ایران در مسابقات مختلف افتخار آفرین بود چرا نباید تجربیات و داشته های خود را به جوانان با آتیه کاتا انتقال داد؟ امین مزارعی و کاتاروهای ملی پوش و با تجربه دیگر چرا این فرصت را پیدا نمی کنند؟
به نظر می رسد متولیان کاراته و آنها که برای این رشته مدال آور تصمیم گیری می کنند باید با گستره دید بیشتر و بهتر مسائل پیرامون را ارزیابی و در نهایت تصمیم گیری کنند. تا چند روز قبل که دفتر سرپرست مجموعه ورزشی کشوری طبقه بالای ساختمان فدراسیون کاراته بود می شد این تصور را داشت که طباطبایی برای پرداختن به امور کاراته وقت لازم را داشته باشد. ولی اکنون که باید در دفتر چدید خود یعنی مجموعه ورزشی آزادی حضور داشته باشد در کنار فاصله زیاد تا میدان کتابی ، باید مشغله های فراوان و متفاوت او در آزادی را نیز اضافه کنیم تا به این نتیجه برسیم که این مدیر ورزشی زمان اندکی را برای امور کاراته خواهد داشت.
از سوی دیگر انتظار می رود مسئولان وزارت ورزش هم نیم نگاهی به کاراته داشته باشند. رشته ای که همیشه در بازیهای آسیایی دین خود را به ورزش کشور ادا کرده شایسته نیست اینچنین مورد بی مهری قرار گیرد.