پایگاه تخصصی ورزش‌های رزمی

بوکس و پدیده ای جدید به نام منتقدان نوظهور!

www.khabarrazmavar.ir/?p=15353

روزی که نزدیک به سه دهه استیلای آدم های همیشگی و تفکرات نخ نما شده آنها در مرکز فرماندهی بوکس ایران پایان یافت و یک مدیر جوان سکان ریاست یکی از پرحاشیه ترین و البته مظلوم ترین فدراسیون ها را برعهده گرفت، بارقه های امید در دل اهالی بوکس مملکت زنده شد و برای اولین بار پس از سه دهه، شاهد جوانگرایی و پوست اندازی در بدنه بوکس کشور بودیم.

رئیس جوان با برنامه های خاص خودش آمد و برای ترمیم ویرانه های به جا مانده از دوران مدیریت مدیری که تنها از بی پولی، بی مهری صدا و سیما و البته حقوق نگرفتن خودش داد و فغان می کرد، استارت زد. مشکلات زیاد بود و کار سخت، اما برای مدیرکل سابق ورزش سیستان و بلوچستان با دنیایی از انرژی و جوانی، کار غیرممکن نبود. او یک بوکسی بود و معضلات ورزشش را می دانست و برای رفع آنها آستین بالا زد. اما این ورزش المپیکی آن قدر غرق در معضلات جورواجور بوده و هست که رئیس جدید هم نتوانست در کوتاه مدت بر این مشکلات فائق آید.

حقیقتا کسی مدعی نیست که « حسین ثوری » و دوستانش در فدراسیون بوکس در یک سال و اندی از حضورشان در مرکز فرماندهی بوکس ایران، نمره قبولی گرفته اند و باید همه چیز را به مدیران سابق و کم کاری هایشان نسبت داد. اما این که با هر اتفاقی، نوک تیز پیکان انتقاد و حتی گاهی انتقام را به سمت گردانندگان فدراسیون نشانه برویم، امری نه ورزشی است، نه منطقی و نه حتی اخلاقی.

کارنامه نویسنده این نوشتار به خوبی گواه این مدعاست که خود از منتقدان قدیمی و سرسخت فدراسیون قبلی بوده که البته اقدامات درست را نیز تحسین کرده است. حتی در فدراسیون فعلی نیز روند انتقادگری خود را حفظ کرده است. اما چگونه است که امروز منتقدان نوظهور در برخی رسانه ها، در پی بزرگ نمایی خارج از عرف و منطق کوچک ترین اتفاقات درون فدراسیون بوکس هستند؟ آنها جابجایی های ساده در یک کمیته و یا انتصابات جدید در چارت تشکیلاتی فدراسیون را مستمسکی برای کوبیدن مدیران فعلی فدراسیون قرار می دهند. بدون شک، بعد از این نوشتار، نویسنده به انواع و اقسام اتهامات مالی و وعده سفر و … متهم خواهد شد، اما کافی است به نوع برخورد برخی از همکاران رسانه ای با جریانات هرچند ساده فدراسیون بوکس نگاه کنید تا حب و بغض را در نوشته هایشان متوجه شوید. این در حالی است که این قبیل دوستان، از کنار اتفاقات به مراتب ناگوارتر در فدراسیون های دیگر به سادگی می گذرند و تنها به دنبال این هستند که چرا رئیس فدراسیون بوکس این انتصاب را انجام داد یا این که چرا در فلان مسابقه انتخابی تیم ملی در سالن حضور نداشت یا این که چرا در فلان سفر برون مرزی همراه تیم بود و مواردی از این دست.

از این رو، به نظر می رسد فدراسیون بوکس و متولیانش با نوع و کیفیتی جدید از حواشی روبرو شده اند که متاسفانه تنها به دنبال مطرح کردن خود به عنوان منتقد هستند و به همین جهت، ثوری و همکارانش باید خطر را بیخ گوش خود احساس کرده باشند که این افراد و جریانات چوب لای چرخ فدراسیونی می گذارند که تا همین چند ماه قبل، رئیس مدام العمرش حتی اتاق ریاست را به رئیس جدید تحویل نمی داد، چه برسد به این که بخواهد برنامه ای برای تحول این ورزش پرطرفدار داشته باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اخبار مرتبط