بهرامی‌نژاد: دیگر حاضر نیستم با روزبهانی کار کنم/ فدراسیون بوکس یک تشکر هم از من نکرد

مربی بدنساز هادی ساعی، یوسف کرمی، آرش میراسماعیلی، حمید سیفی و احسان روزبهانی گفت: بعد از 30 سال کار مربیگری و حضور در چهار المپیک به عنوان مربی بدنساز طوری با من رفتار شد که دل شکسته شدم و دیگر حاضر نیستم با شرایط قبل کار کنم.به گزارش پایگاه خبری رزم نیوز ، دکتر مرتضی بهرامی نژاد در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا، افزود: از سال 2010 که مسئولیت کار بدنسازی احسان روزبهانی را برای حضور در المپیک بنا به درخواست حسین نهرودی، سرمربی تیم ‌ملی بوکس و دبیر فدراسیون برعهده گرفتم تا به امروز که در اواخر سال 2015 قرار داریم، فدراسیون حتی یک تماس با من نگرفته که به خاطر المپیکی کردن روزبهانی تشکر کند.

وی خاطر‌ نشان کرد: در این سالها که مسئولیت کار بدنسازی را بر عهده داشته‌ام، طوری با روزبهانی کار می‌کردم که ارتباط ما فراتر از ارتباط مربی و شاگردی بود و من بدون هیچ گونه انتظاری از نظر مالی همانند یک پدر برای موفقیت وی از جان مایه می گذاشتم تا از نظر قدرت بدنی چیزی کمتر از ورزشکاران حر‌فه‌ای دنیا نداشته باشد اما کم لطفی‌ها از سوی فدراسیون و شخص وی تمام انگیزه من را برای ادامه کار دچار یاس و ناامیدی کرد. در حال‌ حاضر نیز نزدیک به دو ماه است که دیگر با روزبهانی کار بدنسازی انجام نمی‌دهم.

بهرامی نژاد در پاسخ به این پرسش که آیا تصور نمی کنید در شرایط کنونی که زمان زیادی تا المپیک 2016 ریو باقی نمانده است، این تصمیم در موفقیت روزبهانی در المپیک تاثیرگذار باشد، اظها‌ر کرد: روزبهانی بوکسور خوبی است و من یقین دارم که وی در المپیک می‌تواند مدال کسب کند، اما الان شرایط به گونه‌ای است که دوست ندارم با احساساتم بیش از این بازی کنند.

وی اظها‌ر کرد: مربیان بدنساز در ایران واقعا مظلوم واقع می‌شوند و هیچ وقت به خاطر کاری که انجام می‌دهند، دیده نمی‌شوند. حتی بیشتر اوقات از سوی فدراسیون مورد بی مهری و بی معرفتی قرار می‌گیرند و زحمات چندین ساله آنها را بی دلیل زیر سوال می‌برند.

بهرامی نژاد تصریح کرد: بعد از 30 سال کار مربیگری و حضور در چهار المپیک به عنوان مربی بدنساز طوری با عواطف و احساستم بازی شد که دل شکسته شدم و دیگر حاضر نیستم با شرایط قبل کار کنم.

این مربی بدنساز در پایان گفت: ما همیشه خود را در ورزش مظهر جوانمردی، انسانیت و بزرگی می دانیم و ادعای پیروی از منش تختی و دیگر بزرگان داریم، اما خیلی وقتها در عمل به آن چیزی که می‌گوییم پایبند نیستیم و آن را شعاری بیش نمی بینیم.