به فکر بازیهای آسیایی باشید؛
شناسه خبر : ۱۵:۰۰ 1395/04/12
واکاوی دو سال اشتباه در فدراسیون بوکس/حالا نوبت مربی خارجی است!
بوکس ایران درست پس از بازیهای آسیایی اینچئون کره جنوبی مسیری را که می‌شد به سوی رشد رفت گم کرد و هر روز بدتر از روز گذشته نتیجه گرفت اما به راستی علت ناکامی‌های این دو سال چه بود؟
به گزارش پایگاه خبری رزم آور و به نقل از خبرگزاری مهر، بازیهای آسیایی اینچئون کره جنوبی با دو مدال نقره و یک برنز برای بوکس ایران به پایان رسید. نتیجه ای که به عقیده کارشناسان با توجه به کمبودها و مشکلات این رشته قابل قبول بود اما اختلاف سرمربی و بدنساز تیم ملی باعث بروز برخی حواشی شد تا جایی که احدی سرمربی تیم ملی صراحتا اعلام کرد قصد ادامه همکاری با استکی را ندارد و این تصمیم حاشیه ای فدراسیون را به این فکر انداخت که به جای سپردن کل تیم بدست احدی، نیمی از ملی پوشان به او سپرده شوند و نیمی دیگر زیر نظر استکی کار کنند.
این تقسیم تیم ملی البته دیری نپایید و فدراسیون بوکس با همکاری کمیته ملی المپیک، «وینکوف» مربی اوکراینی را برای هدایت تیم ملی انتخاب کرد. فدراسیون در ابتدا فرصتی سه ماهه برای این سرمربی در نظر گرفته بود که این مهلت به ۶ ماه افزایش پیدا کرد. ۶ ماهی که حداقل به وینکوف ثابت کرد بوکس ایران با این شرایط و امکانات نتیجه ای نمی گیرد. او در رقابتهای آسیایی مذاکراتش را با تیم های دیگر انجام داد و سرانجام به بهانه طلب دستمزد بالاتر که با جواب منفی فدراسیون بوکس همراه بود راهی الجزایر شد. تیمی که با هدایت او موفق شد ۵ سهمیه المپیک به سهمیه های خود بیفزاید.
پس از رفتن وینکوف تیم ملی دوباره به دو گروه تقسیم شد؛ این بار بوکسورهای حرفه ای که احسان روزبهانی المپیکی هم در بین‌شان بود بدست احدی سپرده شد و علیرضا استکی نیز برای نخستین بار نفر اول تیم ملی بوکس بزرگسالان شد. او حالا محکی بزرگ در چین برای کسب سهمیه المپیک در پیش داشت!
چرا استکی در تیم ملی جوانگرایی کرد؟
در این برهه از زمان تنها کسانی که بوکس ایران می توانست به نتیجه با آنها دلخوش باشد باتجربه هایی مثل علی مظاهری، جام دلاوری، مهدی طلوتی، سپهوندی و دیگران بود. افرادی که هر یک به دلیلی که اغلب هم مصدومیت بود در تیم ملی نبودند و استکی ناچار شد دست به جوانگرایی بزند. برخی معتقدند او هرگز نباید در این زمان هدایت تیم ملی را بر عهده می گرفت چون محکوم به شکست بود اما او با ترکیبی جوان که عده ای از آنها برای اولین بار حضور در یک تورنمنت خارجی را تجربه می کردند راهی چین شد.
بهترین بوکسور او سپهوندی بود که تا مرحله رده بندی هم بالا رفت اما با شکست مقابل حریف، امیدهای تیم ملی و البته استکی را ناامید کرد. استکی در بازگشت از چین به ایران به خوبی می دانست که منتقدان تند و تیزش خیلی از این شکست خوشحال هستند و شاید در بدو ورود به تهران از هدایت تیم ملی کنار گذاشته شود.
دخالت مربی کهنه کار و تصمیمات عجیب برای تیم ملی
کمیته ای که هر از چند گاهی در فدراسیون بوکس گرد هم می آیند و برای موضوعات مهم تصمیمات سلیقه ای می گیرند، پس از ناکامی تیم ملی در چین نیز تشکیل جلسه داد. در این بین ردپای غلامحسین نهرودی سرمربی سابق تیم ملی که نفوذ زیادی هم روی مسئولان رده بالای فدراسیون دارد خیلی پررنگ بود و او پیشنهاد جذب یک مربی بدنساز به تیم ملی را داد. صالح نیا در حالی به کادر فنی تیم ملی اضافه شد که استکی حداقل خودش فن لازم و به روز بدنسازی را تا جایی بلد است که بسیاری از هنرمندان و ورزشکاران در کنار او تمرین می کنند.
این نخستین تصمیم عجیب فدراسیون بوکس بود اما در ادامه گزینه ای با پیشنهاد دوباره نهرودی به کادر فنی تیم ملی اضافه شد که شاید بزرگترین اشتباه مسئولان فدراسیون بود. شاید اگر تیم ملی بدون مربی و کادر فنی به باکو اعزام می شد حتی بهتر از این نتیجه می گرفت چون با توجه به تعداد بالای شرکت کننده ،حریفان دور اول بوکسورهایمان خیلی ضعیفتر از خودشان بودند و این تعدد مربیانی که همگی با هم اختلاف داشتند تنها باعث آشفتگی بوکسورها بود.
انصاری (عضو تازه اضافه شده به کادر فنی) که مدتی پیش از این از تیم جوانان هم کنار گذاشته شده بود حالا خود را همه کاره تیم ملی می دانست. او در یک مصاحبه تلویزیونی صراحتا اعلام کرد که سرمربی تیم ملی است و البته در جلسه ای که با مسئولان فدراسیون در غیاب نایب رئیس و مدیر تیم های ملی داشت قول کسب سه سهمیه المپیکی را داد. هرچند در ادامه با عقب نشینی از این وعده خود اعلام کرد سه سهمیه نه اما حداقل یک سهمیه در رقابتهای گزینشی باکو بدست می آورد. اتفاقی که با نتایج ضعیف تیم ملی نقش بر آب شد و انصاری حالا در توجیه ناکامی خود در اقدامی بچگانه مربی سابق تیم ملی(استکی) را متهم به تحریک بازیکنان برای خوب بازی نکردن کرد!
او به یکباره حتی فراموش کرد که خودش اعلام کرده سرمربی تیم ملی است و نتایج مسابقات باکو را خوب هم ارزیابی کرد!
مربی خارجی درجه یک تنها و بهترین راه حل بوکس
با یک جمع بندی ساده می توان به این نتیجه رسید که در حال حاضر بوکس ایران با مربیان پرحاشیه داخلی به نتیجه نمی رسد چرا که پیش از حریفان روی رینگ، مربیان تیم ملی ابتدا باید به جنگ همکاران خود بروند. بوکس حالا یک راه مناسب دارد و آن هم جذب مربی خارجی است؛ مربی خارجی درجه یک که اگر لازم شد همه بودجه فدراسیون هم در اختیارش گذاشته شود چرا که این رشته دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد.
با ۷۵ درصد پسرفت بوکس ایران نسبت به المپیک لندن حالا تنها با یک سهمیه در المپیک ریو حضور پیدا می کند سهمیه ای که خیلی هم آماده نیست و دو سال در رینگ آماتور بازی نکرده است.
به نظر می‌رسد مسئولان فدراسیون بوکس باید از المپیک ریو چشم بپوشند و از حالا فکری برای بازیهای آسیایی کنند!
نظرها:
شما هم در گفتگو شرکت کنید:
مطالب مرتبط