شناسه خبر : ۲۲:۰۵ 1394/08/25
مسابقات گراپلینگ قهرمانی جهان در 17 روز و 19 ساعت ؛ نقدی بر آنچه از تهران تا آلانیا گذشت
گراپلینگ در دنیا دو نوع تعریف دارد، عده ای آن را نوعی کشتی می دانند و عده ای دیگر گراپلینگ را بعنوان یک ورزش رزمی مستقل می شناسند. گراپلینگ در ایران تقریبا از سال 92 فعالیت خود را تحت نظر فدراسیون ورش های رزمی شروع کرد. پس از گذشت مدتی طی نامه و بخشنامه های […]
گراپلینگ در دنیا دو نوع تعریف دارد، عده ای آن را نوعی کشتی می دانند و عده ای دیگر گراپلینگ را بعنوان یک ورزش رزمی مستقل می شناسند.
گراپلینگ در ایران تقریبا از سال 92 فعالیت خود را تحت نظر فدراسیون ورش های رزمی شروع کرد. پس از گذشت مدتی طی نامه و بخشنامه های متعدد از سوی وزارت ورزش و جوانان و تفاهم دو فدراسیون ورزش های رزمی و فدراسیون کشتی، این رشته در تابستان سال 94 فعالیت خودش را تحت نظر فدراسیون کشتی ادامه داد.
تا چندین روز قبل از این انتقال مبنا بر این بود که از کادر اجرایی این رشته به دلیل اینکه همگی گراپلر بودند و تجربه بازی کردن در مسابقات و حتی برگزاری مسابقات در سطح استان و کشور را داشتند در فدارسیون کشتی کمک گرفته شود و از آنان بعنوان مربیان، کارشناسان و به نوعی افراد بلد کار استفاده شود، اما چند روز بعد خبرهایی منتشر شد مبنی بر اینکه به هیچ عنوان از کادر اجرایی گراپلینگ که در فدراسیون ورزش های رزمی مشغول بوده اند استفاده نخواهد شد!
به فاصله چند روز از انتشار این خبر، در سایت فدراسیون کشتی در تقویم شش ماه اول سال 94 دو تاریخ برای رشته گراپلینگ تعیین شد، اولی برگزاری دوره داوری و دومی مسابقات انتخابی تیم ملی بود. اما طی تماس های مکرری که بچه های گراپلینگ با فدراسیون داشتند و سوال می کردند که شرایط حضور در این مسابقات چیست و محل برگزاری کجاست؟ در عین ناباوری مسئولین روابط عمومی فدارسیون کشتی حتی قادر به تلفظ کلمه گراپلینگ هم نبودند و تنها جوابی که به آن بسنده می کردند این بود که هفته دیگر دوباره تماس بگیرید!
در چنین شرایطی اولین دوره داوری گراپلینگ در خانه کشتی شماره دو برگزار شد و آنجا بود که مسئولین گفتند ما می خواهیم این رشته را همانند کشتی اداره کنیم و بر این اساس اگر کسی داور باشد دیگر حق شرکت در دوره های مربیگری را ندارد و هرگز اجازه مسابقه دادن هم نخواهد داشت! بسیاری از کسانی که برای شرکت در دوره داوری از شهرهای مختلف خودشان را به تهران رسانده بودند با شنیدن این قانونبه خانه و شهرهای خود بازگشتند و از شرکت در دوره داوری امتناع کرند، چون یا مربی بودند و یا بازیکن. دقیقا یک هفته بعد از دوره داوری مسابقات انتخابی تیم ملی هم در همان خانه کشتی شماره دو برگزار شد. فایترها، مربیان سرپرستان، تماشاچیان و…….. همه و همه جمع بودند که از درب مقابل تیم داوری وارد سالن شدند؛ ترس و وحشتی وصف ناشدنی بین بازیکن ها و مربیان افتاد، داوران همان داوران رشته کشتی آزاد و فرنگی بودند !!!
در مورد مسابقات همین بس که داوران اصلا با قوانین آشنایی نداشتند و نحوه امتیاز دهی را در این رشته فقط تا چند روز قبل به صورت جزوه و چندتایی کلیپ دیده بودند.حتی با کلمات و اصطلاحات رایج در این رشته هم آشنا نبودند ، مربی باکس اعتراض و بازبینی فیلم را به داخل تشک پرتاب می کند، داور از او می پرسد اعتراض شما به چیست ؟مربی با صورتی برافروخته می گوید 2 امتیاز “سویپ” را ندادید و داور با تعجب پاسخ می دهد : سویپ ، سویپ چیه ؟! آشنا نبودن داوران با قوانین از یک طرف ، اعمال نظرهای شخصی و دخالت های بیجای برخی از مسئولین در امر قضاوت و امتیاز های ثبت شده بر روی اسکوربرد طرف دیگر !!!
یا بازیکن باند قرمز 5 به صفر از حریف پیش است ولی در یک لحظه همهمه ای در میز داوران میشود و امتیاز میشود 2 به صفر به سود باند آبی !با همه این اوضاع مسابقات به پایان رسید و نفرات برتر هر وزن در دو دسته با لباس و بی لباس مشخص شدند به روی سکو رفتند .
اعلام شد که اردوی تیم ملی از 1 مهر ( 17 روز فاصله تا مسابقات ) جهت اعزام به مسابقات جهانی ترکیه شروع می شود ولی هرگز ساعتی اعلام نشد. فایترها رعایت احتیاط را کردند و از ساعت 8 صبح به خانه کشتی شماره دو آمدند ، که از طرف حراست مجموعه از ورود آنها به داخل جلوگیری شد و گفتند که هماهنگی انجام نشده است.
بالاخره ساعت 12 ظهر بچه ها را در اتاق هایی اسکان دادند ( 20 تخت برای 32 نفر ) و منتظر حضور الباقی دعوت شدگان به اردوی تیم ملی شدند و نهایتا ساعت 5 بعد از ظهر اولین جلسه تمرینی اردوی تیم ملی گراپلینگ همراه با غیبت تعدادی از نفرات دعوت شده شروع شد.
تمرین روز اول تیم ملی گراپلینگ، آموزش کوزوشی ( یک تکنیک کشش حریف در رشته جودو و کوراش ) بود ! کاری که در رشته گراپلینگ حتی 10 درصد هم بکار نمی آید وتمرینات روز دوم ( 16 روز مانده به مسابقات ) دویدن به دوره دریاچه آزادی در زیر آفتاب تابستانی به مسافت 10 کیلومتر ! به گفته برخی از اعضای تیم ملی در همین دویدن شاید یک سوم بازیکن ها دچار مصدومیت و گرفتگی های عضلانی شدیدی شدند. بعد از ظهر همان روز مسابقه انتخابی یک دقیقه ای برگزار شد!
برخی از بازیکن هایی که در این رشته تجربه حضور در مسابقات بین المللی را داشتند اعتراض میکنند که اصل در گراپلینگ مبارزه در خاک است و جمع کردن یک تکنیک در خاک در حالی که حریف مقاومت میکند نیاز به 15 الی 30 ثانیه زمان دارد، ولی مربیان و مسئولین به شدت برخورد میکنند و می گویند اصل این است که حریف خود را به زمین بزنی و امتیاز کسب کنید. بعد از گذشت 9 روز از اردو و درخواست ها و اصرارهای بازیکن ها مربیان به آنها اجاز رول خوردن ( مرور فن و کشتی گرفتن در این رشته ) را می دهند.بازیکنانی که تا 17 روز دیگر بازی داشتند 9 روز تمام وزنه زدند و تمرینات پلیمتریکی انجام داند و به هیچ وجه رول نخورده بودند! این رول خوردن را هم مدیون عده ای از بچه های قدیمی این رشته بودند که با اصرار فراوان مجوز گرفتند که ساعت 11 شب به روی تشک بیایند و با چراغ های خاموش کمی با هم رول بخورند و مرور فن کنند.بازیکنی که ساعت 10 شب باید بخوابد ، ساعت 11 شب آن هم با اصرار و در تاریکی شروع به تمرین های تخصصی گراپلینگ می کردند!
بازیکن ها چند روز بعد متوجه شدند که این برنامه تمرینی که از سوی مربیان در حال اجرا هست ، برنامه ای است که دکتر امیر ساسان برای مرحله اول اردوی آماده سازی تیم های کشتی آزاد و فرنگی طراحی کرده است ( حداقل 3 ماه فاصله تا مسابقات ). البته این نکته را نباید فراموش کرد که یکی از مسئولین سه روز مانده به مسابقات شروع به توضیح دادن این موضوعات کرده بود که شما نباید از فلان مکمل ها استفاده کنید و می توانید از فلان مکمل ها استفاده کنید( سه روز مانده به مسابقات)!
تعدادی از بازیکن ها به شدت استرس داشتند و در تمرینات غیبت هایی داشتند و مرتبا از این اداره به اون سازمان و از مرکز به اون دانشگاه می شدند تا بتوانند کارهای گذرنامه و اجازه خروج از کشور خود را درست کنند.کاری که قاعدتا باید برعهده فدراسیون کشتی می بود.
اردو ، تمرینات ، دویدن ها ، وزنه زدن ها ، تمرین در تاریکی ها ، روی زمین خوابیدن ها و……… گذشت و تمام شد و روز اعزام فرا رسید. تیم ساعت 12 شب به سمت فروگاه امام خمینی حرکت کرد و کافی است بدانید که تیم ایران ساعت 19 روز بعد به محل اسکان خود در آلانیا رسید! با این حساب می شود گفت : تهران –آلانیادر 19 ساعت!از تهران یک پرواز به سمت استانبول و از آنجا یک پرواز دیگر به آنتالیا و پس از رسیدن به فرودگاه آنتالیا ، به گفته یکی از اعضای تیم ملی : “ما نزدیک به 6 ساعت در چمن های محوطه فروگاه آنتالیا عکس سلفی می گرفتیم ، جوک می گفتیم ، نون بیار کباب ببر بازی میکردیم تا اینکه در حقمون محبت کردن و از یک فست فود برامون همبرگر با سیب زمینی سرخ کرده خریدند ( غذای یک روز مانده به مسابقه )!
هیچ هماهنگی با فدراسیون ترکیه نشده بود که برای انتقال تیم ایران خودرویی اعزام کنند ، به هرحال مسئولین دست بر جیب بردند و بخشی از از بودجه تیم را صرف همبرگر و سیب زمینی سرخ کرده و همچنین اجاره یک اتوبوس جهت انتقال بچه ها از آنتالیا به آلانیا و محل اسکان تیم ها کردند.در زمان ریجستر نهایی و وزن کشی که باید همه بازیکن ها حضور داشته باشند بیشترین دردسر برای تیم ملی ایران بود ، زیرا مسئول روابط عمومی که بهمراه تیم بود تسلط کافی بر روی زبان انگلیسی نداشت و حتی در یک اشتباه امکان این وجود داشت که برخی از بازیکنان تیم ملی ایران از حضور در مسابقات محروم شوند.
دردسرها اما فقط همین نبود! یکی از تکنیک های رایج و بسیار کاربردی در گراپلینک ، تکنیک rear neck chokeمی باشد که در مسابقات انتخابی تیم ملی در ایران اعلام شده بود که این تکنیک خطا است در حالی که در کتاب قانون خود فیلا به صراحت نوشته شده بود که این تکنیک آزاد می باشد! شب قبل از مسابقه مربیان به شدت تاکید داشتند که از این تکنیک استفاده نکنید و خطا است و اخراج می شوید. تا جایی که بازیکن ها مستقیما به رئیس کمیته داوران که یک آمریکایی بود مراجعه می کنند و در مورد این تکنیک سوال می کنند و رئیس کمیته داوران اعلام می کند به هیچ وجه این تکنیک خطا نیست و جزء اصلی ترین تکنیک های گراپلینگ می باشد!
سطح و کیفیت بازیکن هایی که از 22 کشور جهان آمده بودند بسیار بسیار بالا بود ولی متاسفانه کیفیت سالن برگزاری مسابقات اصلا درخور و شایسته نام اتحادیه جهانی کشتی فیلا نبود. یک سالن اجتماعات با سقفی کوتاه و تهویه ای غیر استاندارد! داوری هم که جای خود دارد؛ یکی از بازیکنان ایتالیایی در تویتر خود پستی گذاشته که داور ایرانی به تنهایی تیم ایتالیا را از گردونه مسابقات خارج کرد ( به همراه استیکر خنده و عصبانیت )!
بسیاری از بازیکن ها از سطح برگزاری مسابقات و نحوه تمرینات اردوی تیم ملی و حتی کوچ کردن مربیان تیم ملی در زمان مسابقات ناراضی بودند، تا جایی که بازیکنان از سایر دوستان خود در تیم درخواست می کردند که در بازی هایشان آنها را کوچ کنند!
متاسفانه از فیلم ها و کلیپ هایی که از این مسابقات در شبکه های اجتماعی پخش شده کاملا مشخص می باشد که برخی مربیان تیم ملی نه تنها اصطلاحات رایج در این رشته را نمی دانند بلکه حتی کوچکترین آشنایی با این رشته ندارند و نمی دانستند که چه کمک فنی باید به بچه ها در زمان بازی انجام بدهند و فقط فریاد می زدند ! بر روی تشک مسابقات ، تمام نگاه مبارزین به جای اینکه به کوچ باشد ، به اعضای تیم ملی بر روی جایگاه تماشاچیان بود تا بلکه نکات فنی را از فریاد های دور آنها بیابند و بتوانند کاری کنند. تنها کسی که از کادر اجرایی گراپلینگ در فدراسیون ورزش های رزمی در این تیم حضور داشت فقط جناب آقای حسین خان هنرمند ، رئیس سبک در زمان فدراسیون رزمی بود .
زمانی که انتقال سبک از رزمی به کشتی انجام شد و بنا به برگزاری مسابقات انتخابی تیم ملی شد ، به جناب آقای هنرمند اجازه دادند که به عنوان مربی تیم تهران ، فعالیت کند و تیمی را از تهران به مسابقات انتخابی اعزام کند. تیم تهران در مسابقات انتخابی سوم شد ، و مربیان تیم ها اول تا سوم شدند مربیان تیم ملی ، و این تنها دلیل حضور رئیس سابق سبک گراپلینک در تیم ملی بود!
به هرحال مسابقات در بخش مردان با همه فراز و نشیب ها با کسب یک طلا ، یک نقره و سه برنز به پایان رسید .
در بخش با لباس ( Gi ) محمدرضا خیراله زاده در وزن مثبت 100 کیلوگرم صاحب مدال طلا شد، محمد صفری در وزن منفی 71 کیلوگرم به مدال نقره رسید و آرش کریمی در وزن 100 کیلوگرم مدال برنز را از آن خود کرد
و در بخش بدون لباس ( NoGi ) میثم قنبری در وزن مثبت 100 کیلوگرم و سالار دلفانی در وزن منفی 100 کیلوگرم به مدال برنز رسیدند
در پایان این رقابت ها تیم های روسیه و اوکراین قهرمان و نایب قهرمان شدند و تیم های ایران و ایتالیا با 75 امتیاز به کار خود پایان دادند که تیم ایتالیا به دلیل مرغوبیت مدال جایگاه سوم را از آن خود کرد.
احتمال بر این است که مسابقات جهانی ترکیه بیش از آنکه برای فایتر ها بار فنی و تجربه ای داشته باشه برای مسئولین و برخی از مربیان بار فنی ، تجربی و آموزشی داشته است! در این مسابقات بود که مسئولین و برخی از مربیان تیم ملی دریافتند دلیلی وجود ندارد صرف اینکه گراپلرها در بخش مبارزه با لباس ، لباسی شبیه به لباس جودو می پوشند ، پس گراپلینگ شبیه به جودو است. و فقط شاید حدود 10 تا 15 درصد شباهت بین این دو رشته وجود دارد و به تبع اون دریافتند که آموزش کوزوشی به اعضای تیم ملی در 17روز مانده به مسابقات کاری بیهوده است.
در این مسابقات بود که متوجه شدند کشتی گراپلینگ تفاوت های بسیار زیادی با کشتی آزاد و فرنگی دارد و تنها وجه مشترک این دو نوع کشتی برخی از تکنیک های زیرگیری است و تا 90 درصد با کشتی آزاد و فرنگی تفاوت وجود دارد.
در این مسابقات بود که درک کردند 90 درصد زمان بازی ، دو مبارز بر روی زمین هستند و مبارزه بر روی زمین و در حالت خاک انجام میشود ، اینگونه بود که دریافتند 10 کیلومتر دویدن به دور دریاچه آزادی در ساعت 11 صبح یک روز تابستانی هیچ ثمری برای یک گراپلر ندارد جز خستگی ، از دست دادن آب بدن ، آسیب و…….
در این مسابقات بود که متوجه شدند یکی از معروف ترین ، کاربردی ترین و مجبوب ترین تکنیک ها در ورزش گراپلینگ rear neck choke می باشد و به هیچ وجه خطا و اخراج از مسابقه ندارد .
در این مسابقات بود که دیدند یک کشتی گیر آزاد کار یا فرنگی کار اگر چند سالی را وقت صرف یادگیری تکنیک های تخصصی گراپلینگ مانند انواع سابمیشن ها ( تکنیک های قفل مفصل و خفه کردن حریف ) نکند نمی تواند با سایر گراپلرها در میادین بین المللی رو در رو شود.
در این مسابقات بود که دریافتند نباید از یک داور کشتی برای گراپلینگ استفاده شود و یا حداقل باید ماه ها آموزش ببیند و بازی قضاوت کند بعد پا به عرصه قضاوت جهانی بگزارد تا تیم داوری ایران متحمل کارت زرد کمیته دوران مسابقات نشود .
در این مسابقات بود که …….
اما جای سوال اینجاست که مسئولین و مربیان ما درست است که تجربه چندانی از گراپلینگ نداشتند ولی تجربه از کشتی آزاد و فرنگی که داشتند، پس چرا 17 روز مانده به مسابقات بازیکن ها را در آفتاب تابستانی 10 کیلومتر دواندند و عصر همان روز در حالی که بسیاری از بازیکن ها از همین تمرین دچار آسیب شده بودند ، مسابقه انتخابی یک دقیقه ای گذاشتند؟!
چرا 16 روز به مسابقه تمرینات ایستگاهی با وزنه و تمرینات پلی متریک طراحی کردند؟ چرا پس از تشکیل اردو تا 8 روز بعد اجازه رول خوردن و مرور فن به بازیکنان ندادند؟
چرا بازیکن تیم ملی بجای اینکه تمام فکر و ذهنش درگیر تمرین و مسابقه باشد ، باید دائما نگرانی گذرنامه و خروج از کشور داشته باشد و از تمرین تیم ملی غیبت کند و در دانشگاه و مراکز نظامی به دنبال اجازه خروج از کشور باشد؟
چرا یک بازیکن که در اردوی تیم ملی فدراسیون کشتی ( ورزش اول کشور ) باید بعد از دو الی سه نوبت تمرین روز و عصر اجازه بگیرد تا اینکه بتواند ساعت 11 شب داخل سالنی با چراغ های خاموش مرور فن کند ( البته درود بر غیرت این بازیکن که احساس خطر میکرده و می دونسته باید تمرینات تخصص گراپلینگ رو انجام بده )؟
چرا فدراسیون کشتی یک پرواز مستقیم تهران آلانیا نگرفت؟ و سفر نهایت 5 ساعته 19 ساعت بطول انجامید؟ ( تهران – استانبول با یک پرواز ، استانبول – آنتالیا یک پرواز و از آنتالیا به آلانیا بوسیله اتوبوس ).
چرا از قبل در فرودگاه استانبول برای انتقال تیم خودرو رزرو و یا هماهنگ نشده بود؟
روز قبل از مسابقه آن هم در بازیهای قهرمانی جهان ، چرا همبرگر ، چرا سیب زمینی سرخ کرده؟
و اما بزرگترین سوال اینست که هدف و رسالت از اعزام این تیم به مسابقات جهانی چه بوده است ؟
مگر رسالتی والاتر از حفظ غرور ملی و بالا بردن پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران وجود دارد؟ مگر هدفی بالاتر از حضوری قدرتمند در عرصه های بین المللی و کسب تجربه برای مبارزین ، مربیان و مسئولین وجود دارد؟
پس چرا از کادر اجرایی رشته گراپلینگ در زمان فدراسیون رزمی ، حداقل بصورت مشاور و راهنما استفاده نشد؟پس چرا از مربیان رشته گراپلینگ حتی در حد یک ناظر استفاده نشد؟
فقط امیدواریم که این مسابقات و این تجربیات برای همه مسئولین ، مربیان ، بازیکن ها ، تماشگر ها و……پلی باشد بسوی تعالی و پیشرفت این رشته زیبا و پرطرفدار.
این متن توسط یکی از اعضای فعال در گراپلینگ کشور که خواهان محفوظ ماندن نامشان بودند در اختیار رزم نیوز گذاشته شده است.
نظرها:
با سلام
تحليل و سفرنامه خوبي بود.
اما قابل توجه خبرگزاري فرق،. گراپلينگ قبل از اينكه در فدراسيون ورزشهاي رزمي به عنوان گروه گراپلينگ مجوز أخذ نمايد،. در ايران فعال بوده و نماينده رسمي در ايران داشته است( سهيل بخشايي )
اما مشكلات فوق را عوامل إجرائي گروه إيراني گراپلينگ براي ورزش گراپلينگ بوجود اوردند
چرا اين تشكيلات ( گروه گراپلينگ فدراسيون رزمي) تشكيلات كاملاً إيراني بوده و اشنايي با گراپلينگ رايج در دنيا نداشته اند !!!!!!!!!!
خواهشمند است براي در اختيار داشتن اطلاعات تكميل تَر با نماينده اسبق گراپلينگ FILA در ايران مصاحبه بفرماييد.
من ايميل ايشان را در اختيار شما قرار ميدم
با تشكر
يك مربي
شما هم در گفتگو شرکت کنید:
مطالب مرتبط