شناسه خبر : ۱۳:۵۵ 1396/05/19
فرمول علی اکبری الگوی رزمی کاران / چند خط برای آنهایی که فیلشان یاد تایلند کرده
روزی که امیرعلی اکبری با دلی شکسته چمدانش را بست و برای (از صفر شروع کردن) راهی تایلند شد خیلی ها این کار او را بی راهه می دانستند و معتقد بودند راه رسیدن به قفس از تایلند نمی گذرد. اما امیر همه صحبت ها و داستان ها و حواشی را کنار گذشت و حتی دور اسم خیلی از نزدیکانش را خط کشید تا مثل یک ورزشکار پرانگیزه و جویای نام برای رسیدن به اهدفش عرق بریزد.
اگر علی اکبری امروز نماد سنگین وزن سازمان رایزین است و قهرمان ژاپنی هم از مبارزه با او واهمه دارد نتیجه تلاش های طاقت فرساییست که در این سه چهار ساله متحمل شد. دلیلش دل شکسته ای بود که هنوز بغض داشت.
اما نکته جالب توجهی که این روزها مطرح می شود این است که گروهی از ورزشکاران رزمی که دیگر جایگاهی در رشته خود ندارند فیلشان هوای هندوستان (بخوانید تایلند) کرده و به دنبال راهی هستند که امیر رفت. جالب تر از این هم اعتماد به نفس کاذب این آقایان است و از همین الان خود را قهرمان می دانند. یکی از آخرین رزمی کارانی که قصد دارد جا پای علی اکبری بگذارد جواد محجوب است. جودوکار سابق تیم ملی که درخشان ترین اتفاق دوران حرفه ای اش یکی دو قهرمانی ساده در آسیا است.
اپیدمی شرکت در MMA به روش علی اکبری این روزها خیلی فراگیرتر از آنچه شده که بی تفاوت از کنارش بگذریم و این مطلب را از سر دلسوزی برای آینده MMA ایران نگارش کردیم و نه هیچ چیز دیگر.
این آقایانی که هنوز بلیط تایلند را نگرفته خود را قهرمان UFC می دانند اول از همه باید در جریان باشند که این روزها هنرهای رزمی ترکیبی دیگر جایی برای ورزشکاران بازنشسته و از کار افتاده رشته های رزمی دیگر ندارد و آن دورانی که رزمی کاران میانسال به واسطه یک رشته رزمی و مهارت های نصفه و نیمه در قفس مبارزه می کردند گذشته است. این روزها مبارزی که وارد قفس می شود باید به قدری آماده و آب دیده باشد که توانایی ۱۵ دقیقه نبرد نفسگیر را داشته باشد و این امر از یک مبارز بازنشسته و پا به سن گذاشته بعید است.
مبارزی که وارد ام ام ای می شود باید در بهترین و آماده ترین دوران ورزش حرفه ای اش باشد وگرنه سرنوشتی مانند حسین اوجاقی نصیبش می شود. (اجاقی ستاره ووشو ایران در مبارزات ام ام ای تنها چند دقیقه بیشتر دوام نیاورد )
اگر علی اکبری در ام ام ای میدرخشد به خاطر این است که خیلی زود در جوانی از کشتی جدا و راهی ام ام ای شد. امیر همین الآن از رزمی کاران نیمه مصدوم که تازه میخواهند مشت زدن و قفل کردن را یاد بگیرند جوانتر است.
در مورد شخص محجوب یادآوری این نکته خالی از لطف نیست که تاکنون جودوکاران زیادی نتوانسته اند در ام ام ای بدرخشند . شاید سرشناس ترین مبارزی که از جودو راهی قفس شده یوشیهیرو آکی یامای ژاپنیست که کارنامه قابل قبولی نداشت. به طور کل یک جودوکار برای موفقیت در قفس باید راه زیادی را طی کنند چون با فنون سرپا غریبه اند. یکی از دلایل موفقیت رضا مددی و امیرعلی اکبری پیشینه کشتی آن هاست. به زعم نگارنده کشتی، سامبو ، جوجیتسو برزیلی و بوکس نقش پررنگی در تکمیل یک مبارز همه فن حریف ام ام ای دارند.
نکته بعدی مربوط به سبک زندگی ورزشکاران ایرانی در دوران نزولشان است. اکثر ورزشکاران ایرانی بعد از کناره گیری از تیم ملی یا باشگاهی به طور کامل تمرینات و سبک زندگی سالم خود را رها می کنند و همه سختی هایی که در دوران رژیم های سخت متحمل شده بودند را جبران میکنند. در سایر کشورهایی که ام ام ای را حرفه ای نگاه می کنند سبک زندگی و تغذیه ورزشکاران بعد از رسیدن به میانسالی حرفه ای تر از قبل خواهد بود و همین مساله کاهش و تحلیل قوای جسمانیشان را جبران میکند. برای تفهیم این مساله به یک مثال ساده اکتفا می کنیم. سالها پیش علیرضا حیدری در کشتی آزاد یک قهرمان خوش اندام و قوی هیکل بود. او چندین بار توانسته بود دنیل کورمایر آمریکایی را شکست دهد. علاقه مندان کشتی به یاد دارند که حیدری همیشه کابوس کورمایر بود و نماینده ایران پیروز قاطع این دوئل ها بود. اما بعد از خداحافظی با کشتی ، این دو سرنوشت متفاوتی داشتند. حیدری تغریبا ورزش کردن را کنار گذاشت و اکنون اندام نا آماده ای دارد و به هیچ عنوان قابل مقایسه با دوران اوجش نیست. اما کورمایر به هیچ عنوان در تمریناتش وقفه ایجاد نکرد و به قدری حرفه ای و با برنامه پیش رفت که الآن بعد از گذشت یک دهه از مسابقات کشتی اش ، جزء شش مبارز برتر حال حاضر دنیاست. سرنوشت متفاوت حیدری و کورمایر مصداق سبک زندگی اشتباه برخی ورزشکاران ایرانیست.
حال بار دیگر تکرار می کنیم که هر ورزشکاری که خواستار نبرد در قفس است اولا باید بداند MMA ورزش دوران میانسالی نیست بلکه میدان سخت و طاقت فرسایی است نیاز به نیرو و انگیزه جوانی دارد. دوما هر ورزشکار با توجه به شرایط خاص خودش باید راه منحصر به فردش را پیدا کند و سختی های زیادی را سپری کند. فرمول موفقیت آمیز علی اکبری برای همه جواب نمی دهد.
نظرها:
علی جان عاشقتم
نقد جالبی بود.تا زمانی که فدراسیون درست و حسابی ای براش درست نشه و ورزشکارانمون آگاهی لازم رو درباش پیدا نکنن شاهد این کوچ های ناگهانی و شکست های دلخراش کودکان رزمی کار کشورمون در مسابقات هستیم.علی رغم تب بالایی که بین mmaدوستان تو ایران در حال بالا گرفتنه،هنوز خیلی از ورزشکاران و حتی مربیان هستند که فکر میکنند ufcخودش یه سبکه!و تا وقتی نهاد یا سازمانی نباشه تا مردم رو آگاه کنه،مجال برای سود جویان و از بین رفتن ورزشکارانمون در این راه فراهم هست…
ابته بین زنان تو ufc روندا روزی رو داریم که قهرمان جدو بوده قبل اینکه وارد رینگ mma بشه
سلام. اگه میدونستین که الان روزی چند ساعت توی خانه بوکس مشهد تمرین میکنه اینجوری براش نمینوشتین
شما هم در گفتگو شرکت کنید:
مطالب مرتبط