علی‌نژاد: تا زمانی‌که به درد ووشو بخورم، می‌مانم/ کنار زدن چینی‌ها راحت نیست

رئیس فدراسیون ووشو گفت: ما مدعی داشتن مدینه‌فاضله در فدراسیون نیستیم، اما کسانی می‌توانند در مورد عملکرد ما نظر بدهند و نقادی کنند که صلاحیت این کار را داشته باشند.

به گزارش “رزم نیوز” ، نایب قهرمانی در جام جهانی ساندا، جدیدترین موفقیت ووشوی ایران بود که چندی قبل در جاکارتای اندونزی اتفاق افتاد. پس از این نتایج ارزشمند، “مهدی علی نژاد” رئیس فدراسیون ووشوی پاسخگوی سئوالات مطرح شده بود. متن گفتگوی خبرگزاری ایلنا با رئیس فدراسیون ووشوی غرب آسیا و عضو هیات رئیسه فدراسیون جهانی را در زیر می خوانید.

جام جهانی برای اولین بار در کشوری غیر از چین برگزار شد
هفتمین دوره مسابقات جام جهانی نسبت به دوره قبل چند ویژگی داشت. اول این که این رقابت ها برای نخستین بار در کشوری غیر از چین برگزار می شد. جام جهانی رویدادی پرهزینه است. چرا که کشور میزبان بایستی تمامی هزینه های برگزاری را تقبل کند. علاوه بر مخارج برگزاری مسابقات، نفرات برتر اوزان مختلف نیز به ترتیب 1500، 1000 و 500 دلار پاداش می گیرند که در یک حساب سرانگشتی، فقط مبلغی در حدود 65 هزار دلار فقط به قهرمانان تعلق می گیرد که کل هزینه های بازی ها، چیزی بالغ بر 300 هزار دلار می شود. از این رو، کشورها معمولا استقبال چندانی از میزبانی این مسابقات نمی کنند.

میزبانی اندونزی عالی بود
با این که برای نخستین بار بود که جام جهانی ساندا در اندونزی برگزار می شد، این کشور میزبان شایسته ای برای تیم ها و ورزشکاران حاضر در جاکارتا بود. مسئولان برگزاری از لحظه ورود تیم ها از جمله ایران، استقبال خوبی از میهمانان کردند و با نظمی قابل توجه، رقابت ها را به پایان رساندند.

ایران سردمدار داوری عادلانه در ووشوی جهان شد
ویژگی دوم مسابقات اندونزی که البته با پیگیری های مستمر بنده محقق شد، این بود که برای نخستین بار، داوری ساندا به صورت شفاهی اعلام می شد و در معرض دید تماشاگران قرار می گرفت. با این کار، جلوی دخالت 3 داور و نهایتا تغییر رای گرفته می شود و حق به حقدار می رسد. ثمره این کار ما در مسابقات وزن 48 کیلوگرم بخش مردان خود را نشان داد که نماینده چین مقابل سانداکار فیلیپینی باخت. پیش از این سابقه نداشته که یک چینی فینال را واگذار کرده باشد. این ابتکار به پیشنهاد بنده بود، به گونه ای که رئیس کمیته فنی مسابقات در حضور رئیس فدراسیون جهانی گفت این تغییر در نحوه امتیازدهی داوران، به اصرار علی نژاد انجام شد. به این ترتیب، ایران سردمدار داوری عادلانه در جهان لقب گرفت.

بعد از یک دوره غیبت، بازگشتی باشکوه داشتیم
تیم ایران بعد از یک دوره غیبت، مجددا در جام جهانی ساندا حضور یافت و این نکته سوم رقابت های امسال بود. ما در جام جهانی سال 2010 و با کسب 5 مدال طلا نایب قهرمان شدیم، اما در سال 2012 و به دلیل مشکلات مالی نتوانستیم در جام جهانی شرکت کنیم. بعد از یک دوره غیبت، با کسب مقام نایب قهرمانی بازگشتی باشکوه داشتیم.

با پیگیری های بنده یک سهمیه اضافی گرفتیم
تیم ایران 6 سهمیه داشت، اما با رایزنی و پیگیری های بنده، موفق شدیم یک سهمیه اضافی برای کشورمان بگیریم که این نکته مهم را هم می توان به ویژگی های این دوره از مسابقات جام جهانی ساندا اضافه کرد.

تمامی کم تجربه های تیم ما ایران طلا گرفتند
در جام جهانی ساندا معمولا عرف بر این است که نفراتی که در دوره قبلی مسابقات جهانی و یا بازی های آسیایی مدال گرفته بودند، شرکت می کنند. اما ما امسال، از نیروهای جوانی استفاده کردیم که کمتر فرصت حضور در مسابقات جهانی را پیدا کرده بودند. چون سیاست مان مبتنی بر پشتوانه سازی است. از این رو، 3 عضو تیم پسران بسیار کم تجربه بودند. ضمن این که 4 نفر را هم بدون سهمیه راهی مسابقات کردیم و جالب این که تمامی این نفرات کم تجربه مدال طلا گرفتند، آن هم در حالی که دو نفر از این افراد، تنها یک ماه در اردو حضور داشتند. هرچند که سایر ملی پوشان به خاطر حضور در بازی های آسیایی اینچئون، چند ماه در اردوی آمادگی به سر می بردند.

با یک سهمیه کمتر نسبت به چین دوم شدیم
نایب قهرمانی در جام جهانی ساندا، نتیجه خوبی برای ما بود. چرا که با یک سهمیه کمتر نسبت به چینی ها، یک طلای کمتر گرفتیم و نایب قهرمان شدیم. البته باید به یک نکته نیز اشاره کنم و آن این که در این 7 وزن، اعضای تیم ایران با چینی ها رودررو نشدند.

چینی ها دوست ندارند با ایرانی ها روبرو شوند
هر کشوری غیر از چین مقابل ایران قرار بگیرد، بر روی کاغذ، ما برنده هستیم. این یک واقعیت است که رقابت با ووشوی چین بسیار دشوار است. اگر سانداکاران چین در این 7 وزن حضور می داشتند، کار هم برای بچه های ما و هم برای آنها سخت می شد. هرچند که برای تیم ما سخت تر می شد. البته خود چینی ها هم بابت این که نمایندگان ما و آنها روبروی هم قرار نگیرند نیز راضی بودند. چرا که به هرحال ایران رقیبی جدی برای چین به شمار می رود.

دختران خوب درخشیدند
کسب 2 طلا و یک نقره برای تیم دختران، نتیجه بسیار خوبی بود. سهیلا منصوریان برای نخستین بار بود که در یک مسابقه رسمی و سنگین شرکت می کرد. او حریف قدرتمند کره ای که نایب قهرمان جهان نیز بود را شکست داد. شهربانو منصوریان هم عملکرد قابل قبولی به خصوص در دیدار برابر سانداکار ویتنامی داشت. در مورد مریم هاشمی باید بگویم فکر می کردیم او طلا بگیرد، اما او در فینال و بازی مقابل ووشوکار اندونزیایی، تمرکز لازم را نداشت و به همین دلیل نتوانست مدال طلا کسب کند.

با دیپلماسی خوب میزبانی جام جهانی ساندا را از ایتالیا گرفتیم
از سال گذشته رایزنی های جدی را برای کسب میزبانی جام جهانی ساندا آغاز کردیم. در این بین، ایتالیا جدی ترین رقیب ما بود که البته با دیپلماسی خوب ما، ایتالیایی ها از میزبانی خود منصرف شدند. این اتفاق در سفر یک ماه قبل ” ویچنزو ” رئیس فدراسیون ووشوی ایتالیا به کشورمان حاصل شد. ایتالیایی ها با ارسال نامه به فدراسیون جهانی، رسما از میزبانی جام جهانی ساندا انصراف دادند و به این ترتیب ایران در سال 2016 میزبان مسابقات جام جهانی ساندا خواهد بود.

با مشکلی به نام برگزاری همزمان مسابقات زنان و مردان روبرو هستیم
ما امکانات خوبی برای میزبانی جام جهانی ساندا و سایر رویدادهای بین المللی ووشو داریم، اما در این راه با یک مشکل روبرو هستیم. مسابقات ووشو به خصوص جام جهانی، در دو بخش زنان و مردان و به صورت همزمان برگزار می شود که این مشکلی جدی برای ما ایجاد می کند. البته پیشنهاد برگزاری رقابت ها در دو نوبت صبح و عصر را ارائه داده ایم، اما برای جلب نظر مثبت مسئولان فدراسیون جهانی، کارمان بسیار دشوار است. با این حال، تمامی تلاش خود را می کنیم. اگر این اتفاق بیفتد، یک انقلاب بزرگ در ووشوی دنیا و همچنین ورزش ایران رخ خواهد داد. خوب است بدانید اگر با مساله برگزاری همزمان مسابقات زنان و مردان روبرو نبودیم، تا امروز می توانستیم تمامی رویدادهای جهانی، آسیایی و جام جهانی را در کشورمان برگزار کنیم.

اندونزی همیشه برای ما خوش یمن بوده
اعطای میزبانی جام جهانی ساندا در سال 2014 و همچنین رقابت های قهرمانی جهان در سال آینده به کشور اندونزی، چند دلیل دارد. اول این که این کشور یکی از قطب های ووشو به ویژه در بخش تالو است، به طوری که یکی از تالوکاران این کشور در بازی های آسیایی اینچئون، موفق به کسب مدال طلا شد. از سوی دیگر، اندونزیایی ها سازمان خوبی برای میزبانی دارند و از حمایت های قابل توجهی نیز از طرف وزارت ورزش خود برخوردارند. بحث توسعه اقتصادی نیز یکی دیگر از عواملی است که باعث شده چند دوره مسابقات جهانی و آسیایی به اندونزی واگذار شود. در این بین، یک نکته نیز حائز اهمیت است و آن این که، اندونزی همواره برای ما با نتایج خوبی همراه بوده است.

کنار زدن چین به این راحتی ها نیست
برخی شرایط ووشوی ایران در جهان را با وضعیت تکواندوی کشورمان مقایسه می کنند. این مثال را از جهت مقایسه ذکر می کنم. در بازی های آسیایی اینچئون، تیم تکواندوی کره جنوبی با 12 ورزشکار در دو بخش مردان و زنان حضور داشت که تنها 6 نفر از آنها مدال گرفتند. این در حالی بود که نیمی از تکواندوکاران کره به ورزشکارانی غیر از نمایندگان کشورمان باختند. این نشان می دهد که ما رقیب جدی و شماره یک برای تکواندوی کره نیستیم. اما در ووشو، قدرتی مطلق به نام چین حضور دارد که کار ما را برای پشت سر گذاشتن ووشوکاران این کشور دشوار می کند.

ملت و دولت چین پشت سر ووشوی این کشور ایستاده اند
اگر ووشو به مسابقات المپیک راه یابد و البته یک سری عوامل دیگر نیز مهیا شود، راحت تر می توانیم از چینی ها سبقت بگیریم. در مجموع، پشت سر گذاشتن چین نشدنی نیست، اما ابزار خودش را می خواهد که با توجه به ابزار و امکانات موجود، فعلا نمی توانیم به این هدف دست پیدا کنیم. علت آن هم این است که یک ملت و همچنین دولت چین، پشت ووشوی این کشور ایستاده اند. از سوی دیگر، می بینیم که چین در بسیاری از جنبه ها از جمله اقتصادی، به یک ابرقدرت در دنیا تبدیل شده است. با این حال، ما همچنان به تلاش خود ادامه می دهیم و ناامید هم نیستیم.

رقابت با چین اتفاقی نبوده است
تک چهره های وشووی ایران در سال های اخیر، موفق به شکست حریفان چینی خود شده اند، اما این به صورت نسبی بوده است. با این حال، این را نیز باید در نظر داشت که اگر ما امروز رقیبی جدی برای چینی ها هستیم، این به صورت اتفاقی نبوده و محصول یک کار سیستماتیک بوده است. در مجموع، این انتظار را هم نداریم که در کوتاه مدت و آن هم با این امکانات و ابزار بتوانیم وشووی چین را پشت سر بگذاریم.

برنامه ریزی ویژه برای بازی های آسیایی 2018 انجام داده ایم
از همین حالا برنامه هایمان را برای بازی های آسیایی 2018 جاکارتا اعلام کرده ایم. در این برنامه ریزی مشخص کرده ایم که مثلا برای کسب 3 مدال طلا چه کارهایی باید انجام شود، برای 2 مدال طلا چه طور و به همین ترتیب، هدفگذاری مشخصی انجام داده ایم. در واقع، یک برنامه ریزی ویژه کرده ایم.

چینی ها در مسابقه با ترکیبی متفاوت حضور می یابند
چینی ها در هر مسابقه، با ترکیبی جدید حضور پیدا می کنند. به همین دلیل شما نمی توانید یک ووشوکار چینی را پیدا کنید که در یک وزن مثلا 3 مدال طلای جهان داشته باشد. اما ووشوکاری مثل ” مسلم سالیکوف ” روسی، با 5 طلای جهان رکورددار است.

مربیان چینی یکی از عوامل موفقیت ووشوی ایران است
مربیان چینی که در این سال ها در ایران مشغول به کار بوده اند، مربیان سطح 2 چین بوده اند که البته دانش خوبی هم داشتند. به هرحال می دانید که چینی ها مربیان طراز اول خود را نه به ایران بلکه به هیچ کشور دیگر دنیا نیز نمی فرستند. به نظرم، یکی از عوامل اصلی موفقیت ووشوی ایران، حضور مربیان خوب چینی بود.

مربی به کشورهای دیگر صادر می کنیم
ما در زمینه صدور مربی به خارج از کشور هم گام هایی برداشته ایم. به عنوان مثال، کشور جاوه شرقی که در مجاورت اندونزی قرار دارد، از ما مربی درخواست کرده که در حال بررسی پیشنهاد آنها هستیم تا نسبت به اعزام مربی به این کشور، اقدامات لازم را انجام دهیم.

از انجمن ووشوی چین 3 مربی درجه یک درخواست کرده ایم
از انجمن ووشوی چین 3 مربی برای ساندای بانوان، تالوی مردان و تالوی زنان درخواست کرده ایم. به آنها این را هم گفته ایم که مربی درجه یک می خواهیم، به خصوص در قسمت تالو که با ضعف های عمده ای مواجه هستیم.

یکی از نفرات تیم دوئیلین تغییر می کند
تیم دوئیلین (تالوی نمایشی) سال آینده در مسابقات جهانی حضور خواهد یافت. البته یکی از 3 نفر این تیم دچار تغییر می شود که در زمان مناسب این تغییر را اعلام خواهیم کرد.

کسب مدال به هر قیمتی را نمی خواهیم
تاکنون هیچ دختر سانداکار چینی در بخش بزرگسالان به ویژه در فینال، مقابل حریف غیرچینی نباخته است، اما دختران تیم کشورمان، آنها را در جهانی جوانان شکست دادند. مساله اصلی اینجاست که سانداکاران زن در چین با مردان تمرین می کنند، اما ما به دلیل حفظ ارزش های اسلامی نمی توانیم این کار را انجام دهیم. البته به این کار افتخار هم می کنیم. چرا که کسب مدال به هر قیمتی را نمی خواهیم.

ووشوکار خانم در ایران کم داریم
تعداد ووشوکاران خانم در ایران کم است و اصلا قابل مقایسه با کشور چین نیست. با این حال، معتقدیم که رقابت با ووشوی چین در بخش بانوان هم نشدنی نیست، اما ابزار خاص خود را می خواهد. یکی از این ابزارها، خود چینی ها هستند. به همین دلیل بود که قبل از مسابقات اخیر جام جهانی ساندا، بانوان کشورمان را به چین اعزام کردیم تا اردویی یک ماهه را در این کشور برپا کنند.

پس از بررسی های لازم در انتخابات ثبت نام کردم
مدت ها بود که مشغول بررسی بودم که آیا در انتخابات دوره بعد فدراسیون ووشو کاندیدا شوم یا نه. در این راه هم با اعضای مجمع مشورت کردم و هم شرایط وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک را سنجیدم و در نهایت به این جمع بندی رسیدم که می توانم در انتخابات آتی فدراسیون ثبت نام کنم.

به من فشار آوردند که استعفاء بدهم، اما این کار را نکردم
اگر شرایط مانند اردیبهشت 92 بود، هرگز ثبت نام نمی کردم. آن زمان به من فشار آوردند که استعفاء بدهم. هرچند که بنده این کار را نکردم. جالب است حتی گفتند ضرورتی ندارد تیم ملی به جام جهان ساندا اعزام شود! به همین دلیل بود که در دوره قبل جام جهانی ساندا غایب بودیم.

ثبت نام بنده در اولین روز، پیام هایی داشت!
در خصوص این که در اولین ساعت نخستین روز ثبت نام کاندیداهای فدراسیون ووشو ثبت نام کردم، باید این را بگویم که حتما این کار من پیام هایی داشته است!

وزارت ورزش فعلی بی طرف ترین وزارتخانه ورزش است!
در این 8 سالی که رئیس فدراسیون ووشو بوده ام، وزارت ورزش کنونی به خصوص حوزه معاونت ورزش قهرمانی را بی طرف ترین وزارتخانه دیدم. بنابراین، مطمئنم وزارت ورزش فعلی هیچ نظر خاصی بر روی گزینه ای خاص و همچنین بنده ندارد.

در انتخابات فدراسیون ها دموکراسی اجرا می شود
در انتخابات برگزار شده فدراسیون های مختلف، شاهد اجرای دموکراسی هستیم. به عنوان مثال، انتخابات فدراسیون تیراندازی به دور سوم کشیده شد، آن هم در حالی که ” هاشمی ” در دوره قبلی انتخابات، با قاطعیت به عنوان رئیس فدراسیون تیراندازی انتخاب شد.

مطمئنم دوباره رئیس فدراسیون می شوم
همان طور که گفتم قبل از ثبت نام، رایزنی کردم. الان هم می گویم اگر اتفاق خاصی نیفتد، در انتخابات پیش رو مجددا رئیس می شوم. اگر این طور نبود، اصلا نمی آمدم. البته ممکن است برداشتم اشتباه هم باشد.

از ثبت نام منتقدانم خوشحال می شوم
خیلی خوشحال می شوم منتقدانم نیز در انتخابات حضور پیدا کنند. چون در یک فضای رقابتی، اعضای مجمع رئیس فدراسیون را انتخاب می کنند.

به نقد درون سیستمی معتقدم
اگر کسی من را در درون سیستم نقد کند، آن را می پذیرم. چون شخصا به نقد درون سیستمی معتقدم. به نظر من، آنهایی که بیرون از مجموعه هستند اگر توانمندی داشتند، قطعا داخل سیستم جایی برای خود پیدا می کردند. اکثر روسای هیات های استان ها قبل از حضور من نیز در این سمت بودند و حالا هم این مسئولیت را در اختیار دارند.

در این 8 سال هیچ کس را بیرون نکردم
در این 8 سال هیچ کسی را بیرون نکرده و یا برکنار نکرده ام. هر کسی رفته، به خواست خودش بوده است.

به یکی از اهانت کنندگانم گفتم برو چند شاگرد تربیت کن
قبلا یکی از قهرمانان اسبق، اهانت هایی به من کرد. البته بعدا وی با واسطه هایی می خواست مجددا وارد مجموعه شود که البته بنده گفتم نیازی به عذرخواهی و یا پادرمیانی دیگران نیست. بنده به اطلاع وی رسلاندم که بهتر است برود چند قهرمان بسازد و تحویل تیم ملی بدهد.

رسانه ها چندان از من انتقاد نمی کنند
فکر می کنم یکی از دلایلی که باعث شده رسانه ها چندان از من انتقاد نکنند، ارتباطات خوبم با آنها باشد. چون من از جنس رسانه هستم. بنده سال ها قبل و به مدت 6 سال سردبیر یکی از نشریات رزمی بودم.

کسی می تواند مرا نقد کند که از دانش بیشتری برخوردار باشد
من پزشک عمومی هستم و از دانش پزشکی اطلاع دارم. اما آیا می توانم و یا صلاحیت این را دارم که بتوانم مثلا یک جراح ارتوپد را نقد کنم؟ به همین دلیل است که معتقدم کسی می تواند مرا نقد کند که دانش بیشتری از من داشته باشد.

در ووشو همه چیز سر جای خودش است
عوامل زیادی در بی حاشیه بودن یک فدراسیون دخیل هستند. البته باید اینجا یک نکته را متذکر شوم و آن این که، حاشیه داشتن الزاما به معنای ناموفق بودن نیست. بهتر است بگوییم رمز موفقیت فدراسیون ووشو چیست؟ در این سال ها، تمامی تلاش ما این بوده که همه چیز سر جای خودش باشد. ما ادعای این را نداریم که مدینه فاضله در ووشو ساخته ایم، اما سعی فراوان کرده ایم که در جهت ساختن فدراسیونی موفق حرکت کنیم.

ووشو در مدارس گسترش می یابد
خوشبختانه اخیرا زمینه جدیدی در ووشوی کشور ایجاد شده که اگر به سرانجام برسد، انقلابی بزرگ در ووشوی ایران به وقوع خواهد پیوست. بنده اخیرا جلسه ای با دکتر ” حمیدی ” معاون سلامت وزارت آموزش و پرورش داشتم که در این نشست، مقرر شد ووشو در مدارس گسترش یابد.

در ووشو می مانم…
تا زمانی که فکر کنم می توانم به درد ووشو بخورم، می مانم.

گفتگو از: جواد منتخبی