سومی آسیا برای کاراته ایران شکست بود/ حواشی مخرب بلای جان کاراته

کاراته ایران در سالی که می‌توانست بهترین نتیجه را در رقابتهای قهرمانی آسیا کسب کند، با نتیجه‌ای دور از انتظار به تهران بازگشت تا ثابت شود برای موفقیت یک تیم تنها تمرینات دوره‌ای و برگزاری اردوهای پیاپی جوابگو نیست و عوامل مختلفی نیاز است تا یک تیم بتواند به آنچه استحقاقش را داشت دست پیدا کند.

کاراته ایران در طول سال‌های مختلف به عناوین و افتخارات زیادی دست پیدا کرده که این افتخارات نه تنها چیزی به این رشته اضافه نکرده که حواشی را نیز دوچندان افزایش داده است. مگر بعد از کسب مدال طلای کومیته تیمی قهرمانی جهان در آلمان یا کسب عنوان قهرمانی آسیا در امارات چه اتفاقی برای کاراته ایران رخ داد که حالا با از دست دادن این عنوان اتفاق خاصی برای آن رخ دهد!

با بررسی دقیق مسائل و مشکلات درونی فدراسیون باید عنوان داشت چیزی که بیش از هر موضوعی به کاراته فعلی ضربه زد حواشی متعددی است که فدراسیون با آن درگیر است. اینکه کادر فنی را نمی توان حفظ کرد و خیلی زود استعفا را قبول کرده و با سرعت برق و باد سرمربی جدید انتخاب می شود، اینکه مشکلات ریشه ای دبیر و رئیس سرانجام سرباز کرده و باعث خروج دبیر با سابقه از فدراسیون در فاصله اندکی تا اعزام تیم ملی می شود،اینکه فدراسیون توان برگزاری اردوهای تیم ملی را در تهران ندارد و ملی پوشان هفته به هفته بین شهرهای مختلف در حال سفر هستند، اینکه با کدام منطق در فاصله چند روز به اعزام مشاور فنی تیم های ملی انتخاب می شود و ….. همه و همه در ثبت چنین نتیجه ضعیفی تاثیر گذار بوده است.

در واقع فدراسیون کاراته به دلیل مشکلات مالی نتوانست شرایط مناسبی برای تیم ملی فراهم کند تا در محیطی به دور از حواشی برنامه های آماده سازی را پیش ببرد. همین حواشی نیز تاثیر منفی خود را در جریان مسابقات قهرمانی آسیا به نمایش گذاشت. شکست سمندر در انتخابات آسیا پیش از آغاز رقابتها نیز ضربه دیگری بر پیکره تیم ملی بود تا این تیم بدور از روحیه لازم روی تاتامی یوکوهاما به دیدار رقبای خود برود.

در کنار این مسائل باید به کادر فنی تیم ملی نیز اشاره کرد. شاید قبول این مسئولیت از سوی غلامرضا دباغیان در آن برهه زمانی بزرگترین اشتباه مرد با تجربه کاراته قم بود. دباغیان توانایی خود را در عرصه مربیگیری بارها و بارها به نمایش گذاشته و پیروزی و شکست های زیادی را تجربه کرده ولی به گواه اکثر کارشناسان بعد از استفعای آرین خو و کادرفنی تحت هدایتش ، دباغیان نباید به آن سرعت و بدون رخصت از استاد چنین مسئولیتی را قبول می کرد.

اما بعد از قبول مسئولیت از سوی ایشان ، برنامه های تمرینی به نحوی پیش رفت که اکثر اردوها در قم و سایر شهرها برگزار شد و روند آماده سازی تیم به شکلی پیش نرفت که بتوان از آن انتظار قهرمانی داشت. در کنار مسائل و حواشی فدراسیونی ، تیم ملی هم در این مدت بدور از حاشیه دوران آماده سازی را پشت سر نگذاشت! از نحوه برگزاری انتخابی ها گرفته تا رفت و برگشت کاراته کاهای حذف شده به اردو ، یا رفت آمد ملی پوشان بین شهرهای مختلف که بعضا با حوادثی هم همراه بوده باید به این نتیجه رسید که تیم ملی دوران آماده سازی مناسی را پشت سر نگذاشته است.

از سوی دیگر این تیم در طول چند ماه گذشته فقط تمرین کرد و تمرین کرد و تمرین کرد! بدون هیچ میدان تدارکاتی راهی مسابقات آسیایی شد و کادر فنی از نقاط ضعف و قوت ملی پوشان آشنایی کامل نداشت. جام وحدت و دوستی هم در فاصله ۱۰ روز به اعزام تیم تاثیری چندانی بر این شناخت نداشت. متاسفانه با این ادعا که تیم ملی ایران قهرمان جهان است ، از فرصت هایی چون حضور تیم اکوادور در ایران برای دیدار تدارکاتی بهره نبرد تا نتیجه آن شود که در یوکوهاما دیدیم.

چند ماه قبل دانشگاه آزاد قهرمان جام باشگاههای آسیا شد. آیا کادر فنی تیم ملی این مسابقات را به خوبی آنالیز کرد تا نمایی از کاراته قاره کهن را بدست آورد و با برنامه ریزی دقیق وارد مسابقات قهرمانی آسیا برای رسیدن به نتیجه مطلوب شود. آیا دباغیان می داند که در همین جام باشگاههای آسیا نمایندگان اوزان ۸۴ و ۷۵ ما نتیجه نگرفتند و در یوکوهاما نیز همین اتفاق افتاد؟ در واقع از فرصت هایی که پیش روی تیم ملی وجود داشت نیز برای رسیدن به نتیجه ای بهتر بهره نبردیم!

شکست کاراته کاهای ما مقابل کویت یا قزاقستان را باید به این نتیجه ضعیف اضافه کرد تا بدانیم تیمی که قهرمان آسیا شده چرا به یکباره از طلای کومیته تیمی جهان به رتبه سوم آسیا نزول می کند؟کادر فنی تیم ملی باید در مقابل ثبت چنین نتیجه ای پاسخگو باشد. این کادر فنی شامل هر دو تیم آقایان و بانوان می شود و امیداوریم توضیح قانع کننده در این زمینه وجود داشته باشد.

در پایان باید عنوان داشت که شکست کاراته ایران هم روی تاتامی و هم در بخش دیپلماسی باعث شد نتیجه ای ضعیف در کاراته ایران رقم بخورد و امیدواریم آقایانی که به عنوان مشاوران و همراهان سمندر و تیم ملی را در ژاپن همراهی کردند بتوانند تحلیل قانع کننده ای از کاراته ایران در آسیا داشته باشند.

تیم ملی کاراته ایران با کسب ۲ طلا، ۴ نقره و ۵ برنز بعد از ژاپن و قزاقستان عنوان سومی رقابتهای قهرمانی آسیا کسب کرد. امیرمهدیزاده و حمید عباسعلی ۲ مدال طلا، کومیته تیمی، سعید احمدی و سحر کرجی ۳ نشان نقره، الهه رضازاده، ذبیح‌الله‌پورشیب و مهران قربانعلی‌پور به همراه تیم‌های کاتای مردان و بانوان ۵ نشان برنز کسب کرده‌اند. مهسا افسانه، رضا روشن، ابراهیم حسن بیگی، رزیتا علیپور و فاطمه چالاکی نیز از دور مسابقات کنار رفتند.

محمد بیرامی – خبرگزاری مهر