شناسه خبر : ۱۳:۱۹ 1394/03/12
تغییرات اساسی در قوانین جهانی مسابقات تکواندو؛ آیا کلاه، جوراب و حسگرهای الکترونیکی کف پا حذف خواهند شد؟
با پایان بیست و دومین دوره مسابقات جهانی تکواندو به میزبانی شهر چلیا بینسک روسیه و مشخص شدن چهره تیم های برتر در این دوره از پیکارها، هنوز حرف و حدیث های فراوانی پیرامون برخی قوانین اعمال شده در برگزاری این مسابقات وجود دارد تا جایی که این روزها با هدف بازگشت به تکواندوی سنتی […]
با پایان بیست و دومین دوره مسابقات جهانی تکواندو به میزبانی شهر چلیا بینسک روسیه و مشخص شدن چهره تیم های برتر در این دوره از پیکارها، هنوز حرف و حدیث های فراوانی پیرامون برخی قوانین اعمال شده در برگزاری این مسابقات وجود دارد تا جایی که این روزها با هدف بازگشت به تکواندوی سنتی که سراسرِ یک بازیِ سه راندی، سرشار از جنگندگی و ارائه تکنیک های نابِ تکواندو بود، صحبت از انجام برخی تغییرات جدی در قوانین جدید و به ویژه حذف سنسورهای الکترونیکی از کلاه محافظ سر و جوراب مخصوص مبارزات تکواندو به میان آمده است.
به گزارش پایگاه خبری رزم نیوز ، سایت Mas TKD از سایت های معتبر در عرصه تکواندوی جهان، در گزارشی مفصل به بررسی و تجزیه و تحلیل فرصت ها و تهدیدهای استفاده از تجهیزات الکترونیکی در مسابقات تکواندو پرداخته است. در بخشی از این گزارش آمده است: برخی حقه ها که توسط تعدادی از ورزشکاران استفاده شده، از جذابیت های تکواندو کاسته است. به عنوان مثال برخی از حرکت هایی که توسط کف پا انجام می شود(به جز ضربات پای چرخشی)، در این خصوص به نظر مقصر می رسند.
با بررسی تکنیک های رد و بدل شده در مسابقات جهانی روسیه برخی تکنیک ها از جمله”ضربه پای میمون” که عملا در بسیاری از مسابقات مشاهده شده و با فعال ساختن حسگرهای کف پا منجر به کسب امتیاز شده اند، تکواندو را بد شکل کرده اند. بنابراین به طور مشخص در مقابل “ضربه پای میمون” این تکنیکِ “میروچاگی” یا ضربه ی فشاری با کف پا به هوگوی الکترونیکی است که می تواند تکواندو را به ورزشی پرتحرک تبدیل نماید. با آگاهی از اصول کلی این تکنیک و با زیرکی، برخی ورزشکاران از بکار گیری تکنیک های معیوب که معروفترین آن “ضربه پای میمون” است، سود می برند.
WTF یا فدراسیون جهانی تکواندو با این هدف که مشاهده صرف را که منجر به خطاهای انسانی در قضاوت ها می شود حذف نماید، از تکنولوژی ثبت امتیازات توسط تجهیزات الکترونیکی، بهره برده است. در حقیقت استفاده از این فناوری و سیستم بازبینی تصاویر ویدیویی مسابقات، از عمده دلایل حفظ تکواندو در جمع ورزش های المپیکی محسوب می شود.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: شاید در گام نخست و با هدف بازگرداندن هیجان به تکواندو، حذف جوراب الکترونیکی بهترین اقدام ممکن به نظر برسد. در گام بعدی، کلاه های الکترونیکی نیز باید حذف شوند، گرچه با استفاده از این کلاه ها شاهد ارتقاء قابل توجهی در ثبت امتیازات بوده ایم، اما نتایج مطابق انتظار نبوده است. به عنوان مثال می توان به مسابقه مرحله نیمه نهایی وزن 63- کیلوگرم مردان بین سائول گوتیرز(مکزیک) و خوئل گونزالز(اسپانیا) اشاره کرد. در این مسابقه، تکواندوکار مکزیکی ضربه پایی کاملا واضح را به کلاه محافظ سر حریف وارد کرد، اما سیستم هیچ امتیازی را به ثبت نرساند. از آنجا که این تکنیک به روی صورت اجرا نشده بود، بنابراین درخواست بازبینی تصاویر ویدیویی نیز کارآیی نداشت. این تنها یک نمونه از بین موارد متعدد پیش پیش آمده در جریان مسابقات بود.
آخرین و مهمترین مورد مربوط به حسگرهای کف و تیغه درونی پا می شود که حذف آنها الزامی است زیرا به آسانی می توان کف پا را به روی هوگوی الکترونیکی قرار داد. نمونه بارز آن مسابقه مرحله نیمه نهایی وزن 80- کیلوگرم مردان بین آرون کوک(مولداوی) و دیمون سانسوم(انگلیس) است. در راند چهارم و امتیاز طلایی مسابقه، کوک با پای چپ حمله کرد و آنچه که سانسوم انجام داد تنها این بود که پای خود را بلند کرد و آن را به روی هوگوی کوک قرار داد که همین کار، باعث ثبت امتیاز طلایی و پیروزی برای وی شد.
به طور خلاصه و مطابق با تجزیه و تحلیل انجام شده و دیدگاه های علاقمندان تکواندو، حذف کلاه ها، جوراب و حسگرهای الکترونیکی کف و تیغه داخلی پا با هدف بازگرداندن جذابیت تکواندو، ضروری به نظر می رسد. البته در چنین حالتی نیز داوران باید کاملا از توانایی لازم برای تشخیص و ثبت امتیازات ضربات سر و تکنیک “تی چاگی” یا ضربه چرخشی پا به تنه به دلیل نبود حسگر در این مناطق، برخوردار باشند. این راهی است که تحرک را به تکواندو بازخواهد گرداند.
ترجمه و تحلیل: حمیدرضا حصارکی
انتهای پیام
نظرها:
شما هم در گفتگو شرکت کنید:
مطالب مرتبط